The simple life

  Ik vind het op het randje van beangstigend dat onze minister van Onderwijs Ben enkele weken geleden een afkoelingsweek aankondigde, en wij vanmorgen -op dag nul!- opstaan met een sneeuwlaagje van twee centimeter! Als dat dan allemaal toch zo gemakkelijk gaat, voel ik me meteen zo vrij een aantal verzoekjes door te geven. Kwestie van zijn geloofwaardigheid nog eens te checken. ( @Ben, dit is écht jouw moment, je hebt sinds lang geen overschot meer.) De eerste twee weken van april graag wat opwarming , met overdag zaai- en spittemperaturen tussen 19 en 22 graden en elke nacht twee regenbuien. Vooral dan voor mijn bloemzaad en omdat je niet alles in 1 keer kan willen. Het weekend van Hemelvaart mag het wat meer zijn: graag opwarming tot 26 graden van woensdagmiddag tot zondagnacht. Indien mogelijk vanaf dan geen afkoeling meer, tot half juni. Tijdens de laatste 2 weken van juni studeren de kinders graag met het raam open, maar zonder ventilator. Milde temperaturen rond de 20 graden

10 maanden lockdown, dat zijn 10 therapeutische wandelmaanden , maar dat wist u al. Het laatste seizoen kwam daar nog een zot wandelplannetje * bij, waardoor u yours truly samen met yours truly's wandelvriendinne ( ende knuffelcontact ) nu met de regelmaat van de klok op zondag langs Vlaamse wegen intensief ziet trainen.  Ik weet dat u knippert met uw ogen. En toch: u leest het goed.  Trainen.  Trainen!, eigenlijk. 't Is trainen als in : wandelen met een monter die de hartslag, de afstand, het tempo, het bloed, het zweet én de tranen rigoureus bijhoudt. Ondertussen al dertig lange kilometers lang. Of per abuis 34, omdat we ook eens verkeerd gelopen waren.  Trainen ook als in : op zondagmorgen om kwart na zes  ( zes uitroeptekens!!!!!! ) 8 pistolets halen om de dag energiek door te komen. Op pindakaas en speculoospasta that is. En soms eens met een nootje.  Helemaal plantaardig, ik kan het nog altijd niet helemaal geloven.  Trainen als in : met proper gekuiste schoenen (echt en