Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit januari, 2020 tonen

Gaatjes in je schoenen

Sinds ik met mijn nieuwe fiets door de westhoek sjees, heb ik veel meer tijd om te denken. Die ritjes in de open lucht duren enkele minuten langer, de wind waait een tikje harder en mijn humeur is meestal een halve kilo vrolijker dan in de Soetmobiel. (Toegegeven, ik ben een verbale bruut als ik alleen in mijn auto zit. U wil mij niet altijd achter het stuur tegenkomen, maar achteraf spijt mijn stoute mond me wel altijd. Echt waar. En 't gebeurt nu dus toch al heel wat minder vaak. Misschien mag het dan soms wel eens?) Er is 100 meter tot aan het rondpunt en nog eens 150 meter tot aan de spoorweg nodig om het werk uit mijn hoofd te bannen en al de rest is dus pure creatieve winst. Zet er een lentezonnetje, een content muziekje en zo weinig mogelijk tegenwind bij en het hek in mijn brein is van de dam, de gedachtepingpong kan beginnen.  Met het risico het 'rijp voor opname'-label te krijgen, deel ik graag enkele van mijn gedachten.  Denk er vooral van wat u wil. 

Kiss A Ginger Day

De lucht kleurde goudgeelroze  vanmorgen. Net alsof-ie wist dat je vandaag alle gingers mag kussen. Yours truly wacht vol spanning ;-)

9 foto's, 1 week

Het is hier een beetje stil de laatste tijd, ik weet het. Noem het een winterslaapje. De kerstvakantie gleed voorbij en nu de laatste uitslaapnacht erop zit, lijkt een terugblikje op z'n plaats. Op 't gemak, zoals de congé. Het begon nochtans helemaal pittig... met een onvoorbereide, ongeplande, doorregende, maar écht héél deugddoende staptocht van 24 kilometer. Op oude baskets en in regenbroek, waardoor het vaak wat meer op getjool dan op gestap leek, maar zij die dat hardop durfden te zeggen zaten warmpjes in hun zetel. Wij niet! Door de velden in fijn gezelschap sjezen in iets wat het midden hield tussen huppelen, manken en strompelen: heerlijk! Een deel van het plezier zat in de picknick die wij gezwind op onze rug meezeulden en in het idee dat ik grenzen verlegd had waarvan ik nooit in a million years ( mor écht niet! ) gedacht had dat ik nog maar in de verste verte de behoefte zou hebben om die te verleggen. Want wandelen, dat is zo niet Mamasoet! Maar babbelen en e