The simple life

Het zijn héél drukke hobbytijden ten huize Mamasoet... Sinds augustus traint Nunoboy 2 keer per week én speelt-ie in het weekend nog een match. Leuk voor hem, veel was voor mij. Leve Drakenjager, een prima chauffeur/supporter. De dochter blijft elke week naar de les woord gaan, en voegde daar vorige week plots een koorrepetitie aan toe. Little Jack kon niet achterblijven en traint op woensdag... Nog eens: leve Drakenjager! We kunnen het gelukkig nog wel een beetje plannen (het enige voordeel van 2 auto's ), maar de maandagavond blijkt toch echt wel de hel te zijn... Ik rij dan 3 keer naar Ieper... tussen 16 en 22.15 uur... Zo laat? Ja, zo laat...want om 21.30u... start mijn vioolles! U leest het goed: na 15 jaar ben ik opnieuw begonnen... en ik heb het me nog niet beklaagd! Een halfuur pure me-time, want als ik speel moet ik me 105% focussen en moet ik die manden strijk wel vergeten... En elke keer ik oefen is 't wéér van dat! Dus : als je mijn kinders in een nie

Morgen zijn we 19 september 2016: de dag waarop mijn peter 90 jaar zou zijn geworden. Zou . Al vijf jaar moeten wij hem missen, en dat snijdt. Omdat-ie zo'n mooi voorbeeld voor ons was, dwaalt hij nog vaak door onze gedachten. Ik heb dan ook nooit nog iemand ontmoet die zo optimistisch, dapper en grootmoedig in het leven stond als hij.  'Zich wegcijferen' had hij tot zijn lijfspreuk gemaakt. Hij gaf zoveel meer dan hij kreeg. De mooiste mensen mis je het hardst.

Sinds ik Abba Gold in de auto heb zitten. rijden wij precies in een andere dimensie. Oordeel misschien beter zelf... Rare jongens, Los Demettos!

Met mijn ogen dicht... blijft de vakantie duren liefst tot ergens in mei. Ik knipper maar beter niet.