Hier in huis is Drakenjager gék op den Herman , ik heel wat minder. Hierover uitwijden zou ons veel te ver leiden (ik zou de discussie winnen, zoals altijd, maar ik laat hem met plezier in de waan dat hij dat zou doen), en daarom zwijg ik over Hermans literaire kwaliteiten, categorie literair werk (als je zijn zwartgallige neuterige en rauwe boeken zo kan noemen. Nèh!). Zijn poëzie, daarintegen, daar nam ik vanmorgen mijn petje voor af, na het lezen van één van zijn poëtische ontboezemingen (jaja, van den Herman!) in 't gazet . Over zijn overleden mama. Voor zijn overleden mama. Gemis Zou mijn moeder zich omdraaien in haar graf als ze me hier zo zag zitten? En zou ze, na dat omdraaien makkelijker liggen dan tevoren? Welk leven moet ik leiden om haar zoveel mogelijk te helpen In haar dood en in haar eeuwigheid? Bedankt, Herman Brusselmans. Ik denk dat ik je vanaf vandaag wat meer moet appreciëren.