Sinds vorige week heb ik een haat-liefdeverhouding met niets minder dan De Bak, ook gekend als een hoogrendementscondensatiebrander. De haatverhouding komt vooral door zijn prijs (hoeveel terrassen kun je voor dat bedrag aanleggen? Hoeveel opritten? Hoeveel meters schapendraad koop je daarvoor? Zucht!) én de complete afwezigheid van een hippe look... (Echt! Ik wou op z'n minst de kleur zelf kunnen kiezen, en zou dan vast voor knaloranje met een gebloemde paars deksel gegaan zijn..) U merkt dat ik mijn geld liever aan andere -lees: in het oog springende- projecten had gegeven, maar plots was de nood hier erg hoog en de redding kwam in de figuur van Guido, de hoogrendementscondensatiebranderinstallateur... Een aangename mens, die er in drie werkdagen voor zorgde dat de verwarming nu volledig ende geheel zelfstandig aanspringt, nog voordat we met z'n allen opstaan. Basiscomfort, quoi... En we horen hem niet en we ruiken hem niet... Luxe! De liefdesverhouding met De Bak was