Doorgaan naar hoofdcontent

De Bak

Sinds vorige week heb ik een haat-liefdeverhouding met niets minder dan De Bak, ook gekend als een hoogrendementscondensatiebrander. De haatverhouding komt vooral door zijn prijs (hoeveel terrassen kun je voor dat bedrag aanleggen? Hoeveel opritten? Hoeveel meters schapendraad koop je daarvoor? Zucht!) én de complete afwezigheid van een hippe look... (Echt! Ik wou op z'n minst de kleur zelf kunnen kiezen, en zou dan vast voor knaloranje met een gebloemde paars deksel gegaan zijn..)

U merkt dat ik mijn geld liever aan andere -lees: in het oog springende- projecten had gegeven, maar plots was de nood hier erg hoog en de redding kwam in de figuur van Guido, de hoogrendementscondensatiebranderinstallateur...  Een aangename mens, die er in drie werkdagen voor zorgde dat de verwarming nu volledig ende geheel zelfstandig aanspringt, nog voordat we met z'n allen opstaan. Basiscomfort, quoi... En we horen hem niet en we ruiken hem niet... Luxe!

De liefdesverhouding met De Bak was al bij de levering duidelijk:  hij was verpakt in een doos die schreeuwde om hergebruik... Drakenjager en Lil'Jack hadden een hele poos werk, maar nu spreekt de foto voor zich... want zo'n toffe brandweerkazerne-met-schoorstaan, zo pal in de living, wie wil die nu niet?! (Zucht....)

U bent welkom voor een speelsessie. Vergeet uw brandblusapparaat niet!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!