Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit december, 2015 tonen

Vrede

Als je vrede vindt in je hoofd, dan volgt de vreugde vanzelf. Ik wens je een vredige kerst! X

Een vroeg kerstgeschenk...

Onverwacht en ook helemaal onaangekondigd veranderde de minister (na wat lobbywerk waar we wel van wisten en waarvoor we menig petitie ondertekenden) op 22/12 de wetgeving over de terugbetaling van het wondermiddel Imitrex SC. Daar waar we nu maandelijks recht hadden op 14 dozen van 2 tegen verminderd tarief, en al de rest zelf moesten betalen (25 euro per prik, u kan tellen), trekt Maggie de terugbetaalbare dosis naar 60 spuitjes op voor zware pijnpatiënten met lange clusters. Wij zijn daar helaas bij, maar dit keer wil die 'helaas' meteen ook keihard 'hoera' zeggen! Toch gaan we ervan uit dat 2016 clustervrij zal verlopen. Hoop doet leven. Met 100 per uur!                

Kerstkaartstress? No-ho-ho!

Voor het tweede jaar op rij kiezen wij voor Tadaaz voor het ontwerp van onze kerstkaartjes. Het aanbod is er enorm en er is een kaartje te vinden voor ieders smaak en ontwerp. Dat ik geen creatieve vingers heb, zal ook wel meespelen en ik denk zelfs dat ik stiekem blij was dat ik niet op elke kaart mijn wens met de hand moest noteren. Ik beken, gemak gaat hier voor alles. (En er was de extra korting die ik via Mamavanvijf kreeg, die deed er natuurlijk ook toe!) Aan het maken van de kaartjes ging een volledige shoot vooraf. Het idee kwam van P. Interest , maar de foto namen wij he-le-maal zelf... Ik plaste daarbij bijna in mijn broek. Van het lachen. Om mijn indiaan.     En dit was het eindproduct:

Over hindernissen en gigantische sprongen

"Als je iets maar hard genoeg wil, dan kun je 't ook..." Het is het soort peptalk dat mij jarenlang overtuigend motiveerde... Ik stelde mij geen vragen, want mijn broers en ik fietsten, schaatsten of strollden allemaal door onze schoolloopbaan... (Het parcours was af en toe hobbelig, maar dat had al vaker  met tijdelijke vriend(innet)jes, puberale uitspattingen dan met aanleg te maken.)  Het was iets wat zomaar gebeurde... We wilden het en we konden het bijgevolg ook. Zo dacht ik. Sinds ik mama werd, deze week exact tien jaar geleden, is er heel wat veranderd. Ik kan niet zeggen dat ik een plan in mijn hoofd had voor mijn kinderen. God schiep de dag en we wandelden er vrolijk door. En een kind wordt toch gewoon wat het graag wordt, toch? Door een wilde speling van het lot bleek de schoolloopbaan van ons meisje geen strandwandeling te worden. Dat bleek al sinds de kleuterklas, maar de draagwijdte van haar leerstoornissen werd steeds duidelijker naarmate de tijd verstr