De prachtige rozen die goed op weg waren de hele meimaand ons terras en humeur op te fleuren werden genadeloos neergebliksemd door buien waar het haar op mijn armen recht van ging staan.
Ondertussen hoorde ik mijn tomaten niet klagen, want de hoge temperaturen deden hen de hoogte inschieten, zo hoog zelfs dat ik er -voorlopig- nog maar net boven kan kijken!
RIP, rozen en welkom, tomaten!
Gisteren was ik pas helemaal in mijn nopjes... de eerste frambozen blonken in hun vel.
Ze geven de vervelende junimaand een beetje smaak, want veel meer dan studeren, lessen afwerken en corrigeren komt hier niet in huis.
Nog 3 weken... en dan...
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!