Doorgaan naar hoofdcontent

Was!

Ik val maar meteen met de deur in huis... Schrik niet, lieve schatten - want 't gaat hier nu opeens over huishoudens en huishoudkunde - maar ik ben smoorverliefd op mijn nieuwe wasmachien!

Ik zie u kijken, maar lees vooral verder, want ik ben niet plots in een huiswijf veranderd, maar ik ben toch echt wel heel lyrisch  over mijn nieuwe aankoop...  't is goed gerief en dan kan ik me daarin toch wel meer dan gemiddeld verliezen...

 Onze nieuwe beauty verdraagt 9 kilo vuile Demettoswas. U leest het goed: 9 kilo! Snel omgerekend is dat het gewicht van een dikke huiskat, 4 à 5 broden, een hoop turnzakken of een hele familie knuffelberen. Apart, hé, we moeten ook niet helemaal overdrijven. En het in- en uitladen is de helft van het plezier! (Tussen ons gezegd en gezwegen: ik zou de verse was uitladen en meteen weer in de trommel stoppen, gewoon voor 't plezier. En omdat die mama's in reclamefilmpjes op tv dat ook doen... En dan ruik ik eraan en scheurt mijn mond bijna van 't lachen, net zoals bij die tv-madams. Echt hé, de was is soms veel meer dan alleen de was!)

9 kilo, hoeveel jeansbroeken zijn dat eigenlijk? En hoeveel T-shirts? Hoeveel voetbaltenues? Hoeveel -kousen? Hoeveel modderhanddoeken kan ik in die trommel laden? 
Zulke heerlijke experimentjes, zeg, ik hou mezelf de voorbije dagen echt urenlang in stilte bezig! Misschien moet ik aan een excelletje denken om mijn bevindingen in bij te houden...

Madame liet -zoals het een echte diva betaamt- wel een beetje lang op zich wachten, maar drama's zoals hieronder hebben we gelukkig niet gehad... 


Mocht iemand plezier hebben in de Demettosstrijk die er dus ook per 9 kilo uit rolt, dan mag die zich hieronder of via een PM altijd melden. Ook onderlinge winwinsituatietjes zijn mogelijk... Uw was voor mijn strijk, bijvoorbeeld.
Ik hoor het wel!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...