Er klonk een luide discussie door het huis terwijl ik met mijn paatje aan de telefoon hing. Ik moest alles 2 keer vragen en hij moest alles 2 keer beantwoorden. Toen ik ophing (ja, 't is hier nog met een hoorn en een haak), duurde het geweld nog een poosje verder. Over een gsm-lader die bij de ene tiener hoorde en door de andere gebruikt werd, omdat die haar gsm-lader eerder dit jaar ook eens had uitgeleend om hem nooit meer terug te krijgen. En dat die gsm nu zoveel trager laadde. En dat dat geen toeval kon zijn. En dat de schuldige met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid haar broer was. En die was nochtans zo zeker dat het zijn gsm-lader was, want het merk stond erop, dus kon die lader niet van haar zijn, maar hij was zeker van hem. En wat dacht zij wel, dat ze zijn lader zomaar, zonder vragen, kon gebruiken! En wat dacht hij wel, dat zij haar gsm zeker niet ging kunnen opladen, en hij laadde al zo traag op en of hij misschien ook al eens gedacht had dat het toch
Mamasoet hoort, ziet en babbelt