Ik loop de laatste dagen al eens verloren, zo midden op de dag, maar vooral als de avond valt. Kan mijn koetjes en kalfjes niet meer altijd kwijt. Niemand meer om de minimale naaivorderingen te bespreken of met een bodymelkje te verwennen. Niemand meer om Thuis voor samen te vatten.
Een mens valt in nood al eens terug op goeie gewoonten. Gewoon omdat de dagen elkaar blijven opvolgen. En de nachten. En een mens moet eten!
Vandaar, naar goeie gewoonte:het weekmenu.
Ik moet zeggen: 't was een lekker meunièrevisje, dat ei zo na in suiker i.p.v. bloem belandde en zo bijna mislukt was. Maar ei zo na is net niet, dus 't smaakte.
En 't is alweer veranderd voor vrijdag: Emmy Tiramisu komt. Aperitiefje. Hapje. Teusje. Want een mens moet eten.
Een mens valt in nood al eens terug op goeie gewoonten. Gewoon omdat de dagen elkaar blijven opvolgen. En de nachten. En een mens moet eten!
Vandaar, naar goeie gewoonte:het weekmenu.
Ik moet zeggen: 't was een lekker meunièrevisje, dat ei zo na in suiker i.p.v. bloem belandde en zo bijna mislukt was. Maar ei zo na is net niet, dus 't smaakte.
En 't is alweer veranderd voor vrijdag: Emmy Tiramisu komt. Aperitiefje. Hapje. Teusje. Want een mens moet eten.
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!