Doorgaan naar hoofdcontent

Dinotijd!

Het werd een topdag. Aangekondigd in september, uitgesteld in herfst- én kerstvakantie, maar donderdag laatst dus eindelijk en écht op ons programma.
We kenden ons dinoboek al uit het hoofd en het nest sprak over de Brachiosaurus en de Triceratops alsof het onze buren waren (sorry, Els en Benny...).

De treinrit naar het verre Brussel verliep rustig tot in Menen, daarna was het voor oma, opa en mijzelf eerder een survival of the fittest, want twee wilde Demettes temmen in een volle wagon is geen cadeau. (U denkt het wél te kunnen? Ze zijn te huur voor weekends, midweken en volledige weken. Een hele ervaring!)

Toen we dan eindelijk, ijsregen en stormweer getrotseerd, bij het Museum van Natuurwetenschappen aankwamen, vielen de monden open en werd het (heel even) stil.
Ogen tekort en dino's teveel...
Nunosaurus keek met fonkelende ogen en een straaltje kwijl aan de kin naar zoveel indrukwekkend moois...











Toen moesten we -helaas, pindakaas- nog 2 uur sporen... Leve de sudoku's...





Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!