Doorgaan naar hoofdcontent

De realiteit van de diversiteit

Deze lukkeboon geniet al de hele avond na. En ik ben niet zo snel star struck, maar dit keer wel.
(U zegt? Koen Wauters? Ok, ik zeg al niets meer, al was de ontmoeting vanmorgen van een ander soort bewondering... minder... eh... lijfelijk).
Ik ging vanmorgen in het kader van de 'Dag van de Diversiteit' luisteren naar... Dyab Abou Jahjah. En ik zeg het, ik ben niet zo snel onder de indruk, maar deze ervaring klasseer ik zonder twijfel meteen in de toplaag der openbaringen, het ervaringswalhalla, de absolute top.

Eigenlijk had ik in de tijd van zijn Arabisch-Europese Liga al een boon voor dit heerschap... ik hou nogal van de knuppel-in-het-hoenderhokattitude, het wakker schudden van de bange blanke massa, de manier waarop hij de discriminatie van minderheden aan de kaak stelde, rechtuit was over wie hij was en waar hij voor stond. Als iemand de Vlaming een geweten schopte, was hij het wel, en dat hij daardoor emmers en emmers bagger over zich heen kreeg, nam hij er -zo leek het wel- met graagte bij...

Vandaag kwam hij met harde cijfers uit het onderwijslandschap...
- 22.5 % van de allochtonen die afstuderen, beginnen aan hoger onderwijs, tegenover 64 % v.d.  autochtonen...
- Hoe hoger het diploma van een allochtone hooggeschoolde, hoe lager zijn kansen om aan werk te raken: 87.9 %  vindt met zijn diploma geen werk , tegenover 58.9 % autochtonen...
Het verschil is minder opvallend bij laaggeschoolden (maar minstens even erg!): 31 % tgo 10 %...
En ik had nooit gedacht dat ik dit nog ging zeggen, maar multinationals doen dit keer wél hun best. Bij hen speelt afkomst geen rol...

Lieve lezer, ik vind dit misselijkmakend. Ik walg hiervan. De gedachte dat mijn Nest in dit soort maatschappij groot zal worden, is te gek voor woorden. Alle respect voor meneer Abou Jahjah, die het aanklagen van dit soort onrecht tot zijn levenswerk maakte. Een mens van principes, een mens die zegt waar hij voor staat, met een gefundeerde en wetenschappelijk onderbouwde mening... Controversieel en links, dat wel (hoera!), en meteen ook rechtuit en met de droom van  gelijkheid in het achterhoofd.

Petje af. Wat een vent.
Ik herhaal: wat een vent.


Reacties

  1. Ik heb ooit zijn boek gelezen. Het eerste gedeelte las ik met veel bewondering, het tweede gedeelte maakte me bang. Het lijkt mij ook een heel radicaal iemand.
    Eigenlijk wel benieuwd op wat hij gezegd of gedaan heeft om jou zo in een roes te brengen.
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb nog maar zelden zo'n genuanceerde, onderbouwde, openhartige, confronterende lezing gehoord waarin tegelijk meteen ook realistische alternatieven voor de grote discriminatie die in ons onderwijs aanwezig is, geboden worden. Een visie op onderwijs waarin in me erg kan vinden.
    En zeg, een oproep tot meer rebellie bij de jeugd, die vaak te weinig kritisch is en eenheidsworst slikt terwijl diversiteit de norm zou moeten zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Realistische alternatieve hoor je niet zo vaak. Ik zal duidelijk eens moeten googlen, want nu heb je me wel nieuwsgierig gemaakt ;)

      Verwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...