Ik raakte sinds lang niet meer zo geïnspireerd
als door Lena Dunhams boek ‘Not that kind of girl’, een autobiografisch werkje
waarin ze zichzelf op onnavolgbare wijze absoluut niet serieus neemt. De hele
Girls-hype van de voorbije jaren/seizoenen was een beetje aan me
voorbijgegaan(ik zal het maar aan mijn borstvoeding en daarbijhorende
tepelkloven wijten), maar toen ik een halve bladzijde in haar boek gelezen had,
wist ik wat Netflix me de komende weken zou mogen serveren. Hoeveel seizoenen
zijn er, bij de weg? Bingewatching for the win.
Vooral de random volgorde
van de hoofdstukken- nu eens ernstig , bitter, wreed en net daarna hilarisch-
,de origineel gekozen thema’s en de zelfspot die tussen de letters druipt zijn mijn steke. In
die mate zelfs dat ik me –is dat plagiaat?- voornam de komende zomerweken door
haar te laten inspireren.
Het grote hoofdstuk ‘Seks
en eerste keren’ sla ik voor uw en mijn gemak over.
“x aantal dingen die ik
van … leerde” wordt de komende periode een nieuwe reeks op deze blog. Ook
'Mails die ik zou versturen als ik ietwat meer lef had gehad' schreeuwt om mijn
aanvulling...
Er staat met opzet geen
bepaald lidwoord ‘de’ voor die 'x aantal dingen...', omdat dit nogal wat
afbreuk zou doen aan mijn voorbeelden: ze leerden me nog heel wat meer maar
niet alles lijkt me voer voor publicatie en ik wil ook niemand in verlegenheid
brengen, laat staan dat ik volledig wil zijn. (“Wat heb ik niet van hen
geleerd? “zou hen nog veel meer eer aandoen. Ik weet het. Want wat leerde ik niet van -zum bespeel- mijn vake en moeke?
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!