Ik stapte de lift op de eerste verdieping uit en draaide rechtsaf, de afdeling geriatrie in. De deuren openden zich automatisch en bijna in mijn gezicht, maar mijn gedachten vulden mijn hoofd zo erg, dat ik niets door had.
Ik knipperde het felwitte licht weg en volgde de gang tot aan het einde, sloeg linksaf en wandelde verder. Een mevrouwtje met sneeuwwit haar schuifelde haar staprek vooruit. Ik haalde haar in, speurend naar het kamernummer. Hier moest het rechtsaf zijn, 2 deuren verder.
Net toen ik aan wou kloppen, stokte mijn adem.
Achter die deur.
Daar stierf oma.
Achter die deur. Hier was het.
Ik wankelde een stap achteruit. Slikte vier keer.
Zakte een beetje door mijn benen. Slikte nog eens, ogen gesloten.
Besefte toen dat ik me vandaag vergist had: meter Simonne lag nog 2 deuren verder.
Ik ging binnen zonder te kloppen en ze lachte.
Ik knipperde het felwitte licht weg en volgde de gang tot aan het einde, sloeg linksaf en wandelde verder. Een mevrouwtje met sneeuwwit haar schuifelde haar staprek vooruit. Ik haalde haar in, speurend naar het kamernummer. Hier moest het rechtsaf zijn, 2 deuren verder.
Net toen ik aan wou kloppen, stokte mijn adem.
Achter die deur.
Daar stierf oma.
Achter die deur. Hier was het.
Ik wankelde een stap achteruit. Slikte vier keer.
Zakte een beetje door mijn benen. Slikte nog eens, ogen gesloten.
Besefte toen dat ik me vandaag vergist had: meter Simonne lag nog 2 deuren verder.
Ik ging binnen zonder te kloppen en ze lachte.
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!