Lieve schatten
Het is hier een beetje trekken en sleuren. Dat is het eigenlijk altijd wel zo tegen het eind van het schooljaar... lessen afwerken, proeven voorbereiden, spreekbeurten beluisteren, powerpointpresentaties goedkeuren, proefwerkplanningen in de gaten houden, proef woord, spreekwoorden in beide richtingen en ga zo maar door.
Ik voel me al een poosje uitgeput. Zo moe dat ik een tweede keer nadenk voor ik toezeg voor een date met vriend(inn)en. Zelfs als die op vrijdag valt. Zo moe ook dat ik op zaterdagmorgen nadenk wanneer ik nog een uurtje een uiltje kan knappen. Tussen boodschappen en was uithangen in. Zo moe dat ik luid mopper als de kindjes vragen of ik een appel voor ze wil schillen (en dan schillen ze hem zelf en meteen ook een top van hun vinger en dan moet ik toch uit mijn zetel om daar een plakker op te plakken.) Zo moe dat ik al twee weekends op rij 40 schrijfopdrachten aan de kant schuif omdat ik toch zelf ook het kind niet zou willen zijn dat een verbeterde opdracht terugkrijgt van een juf in die toestand. Zo moe dat ik in mijn auto op mijn lip moet bijten als ik denk aan het GON-gesprek dat ik volgende week over de oudste mag voeren. Zo moe dat ik een goedbedoelde (én bezorgde) opmerking van lieve collega's over mijn vermoeidheid cynisch beantwoord, zo cynisch dat ze 's avonds nog berichtjes naar me sturen met de vraag of ik wel zeker ben dat alles ok met me is.
Heel. Erg. Moe.
En dan besef ik dat ik gas terug moet nemen, of dat ik anders het einde van het schooljaar niet haal. En dan doe ik dat. En als ik dan een middagje op een biolunch mag staan met de lokale Eva-afdeling (die van de veggies in Westhoek, die Eva) en het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie. En als ik dan met al mijn broers en schoonzusjes in de tuin van mijn ouders mag zitten en het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie. En als we dan vaderdag vieren en ik het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie.
Gras, zon en my tribe.
Het is hier een beetje trekken en sleuren. Dat is het eigenlijk altijd wel zo tegen het eind van het schooljaar... lessen afwerken, proeven voorbereiden, spreekbeurten beluisteren, powerpointpresentaties goedkeuren, proefwerkplanningen in de gaten houden, proef woord, spreekwoorden in beide richtingen en ga zo maar door.
Ik voel me al een poosje uitgeput. Zo moe dat ik een tweede keer nadenk voor ik toezeg voor een date met vriend(inn)en. Zelfs als die op vrijdag valt. Zo moe ook dat ik op zaterdagmorgen nadenk wanneer ik nog een uurtje een uiltje kan knappen. Tussen boodschappen en was uithangen in. Zo moe dat ik luid mopper als de kindjes vragen of ik een appel voor ze wil schillen (en dan schillen ze hem zelf en meteen ook een top van hun vinger en dan moet ik toch uit mijn zetel om daar een plakker op te plakken.) Zo moe dat ik al twee weekends op rij 40 schrijfopdrachten aan de kant schuif omdat ik toch zelf ook het kind niet zou willen zijn dat een verbeterde opdracht terugkrijgt van een juf in die toestand. Zo moe dat ik in mijn auto op mijn lip moet bijten als ik denk aan het GON-gesprek dat ik volgende week over de oudste mag voeren. Zo moe dat ik een goedbedoelde (én bezorgde) opmerking van lieve collega's over mijn vermoeidheid cynisch beantwoord, zo cynisch dat ze 's avonds nog berichtjes naar me sturen met de vraag of ik wel zeker ben dat alles ok met me is.
Heel. Erg. Moe.
En dan besef ik dat ik gas terug moet nemen, of dat ik anders het einde van het schooljaar niet haal. En dan doe ik dat. En als ik dan een middagje op een biolunch mag staan met de lokale Eva-afdeling (die van de veggies in Westhoek, die Eva) en het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie. En als ik dan met al mijn broers en schoonzusjes in de tuin van mijn ouders mag zitten en het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie. En als we dan vaderdag vieren en ik het gras ruik en de warmte van de zon rond mijn billen voel, dan krijg ik weer een beetje energie.
Gras, zon en my tribe.
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!