Doorgaan naar hoofdcontent

Bedankt, Wim!

Exact een maand geleden vierden we het vormsel van Quinn... De tijd vliegt, maar we genieten hier nog elke dag na!

Omdat we met haar eerste communie geen foto's hadden laten nemen én omdat de diva graag eens een échte shoot had gedaan, kreeg ze haar moment de gloire cadeau. Dan hadden we meteen foto's voor haar bedankkaartjes én was ze voor even een echte ster.

We namen contact op met Wim, het andere petekind van mijn peter Bertje, en spraken als locatie een prachtig natuurgebied in Loppem af. Het was een frisse, maar klaarlichte morgen... ideaal voor subtiel belichte foto's. 

Het resultaat zijn plaatjes waar het contentement vanaf spat. Wim beheerst de kunst om het onvoorspelbare vast te leggen, een glimlach te vangen en ons meisje in zestien seconden zo op haar gemak te stellen dat ze daarna zonder aarzelen haar puurste zelf was.

Een echte aanrader, die Wim! 
En vandaag is-ie jarig.
Gefeliciteerd!!! 







Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!