16 gedachten bij het begin van de lente

Het mag nu nog sneeuwen al wat het wil, op onze kalender is het laatste seizoen voor de zomer officieel ingezet. Voor ik het sleuteltje van de winter weggooi: een bloemlezing (hihi) van gedachten bij het begin van de lente. Er zitten tulpen, krokussen, viooltjes, ranonkels, Japanse kerselaars en boshyacinten in. En ze zitten helemaal door elkaar, maar ze ruiken wel lekker!

1 De kerstversiering kwam in de herfst al boven toen Sint-Maarten nog maar net zijn gat gekeerd was...  en dat bleek een gouden zet om de lastige novemberdagen en de kerstproeven te trotseren. Elke dag iets nieuws, van stemmige raamtekeningen over een houten wintertafereeltje op de kast, een aan de kerstglazen aangepast tafellaken (rood en wit, ik word daar zo gelukkig van!), kleurige washitapeversieringen in de keuken tot het tooien van de nieuwe (witte!)kerstboom: lang voor Jezus in zijn kribbe dook, was onze kribbe al hygge. Elke dag was Het Nest benieuwd naar de kerstvorderingen, als zat er een masterplan achter alle versieringen. Die hygge, die heeft ons heel veel deugd gedaan.

2 Zelden was het zo koud als de voorbije nachten. Dat ik dan superdiep in oma Lieves flanellen donsdeken kan duiken, dat verwarmt mijn hartje nog altijd.

3 De combinatie theetje - tripptrapp - lichtstraat - staalblauwe lucht - lentezon maakt mij zo content! Zeker in het voorjaar kan ik oprecht uitgelaten zijn als ik weet dat het vriest, maar de zon toch haar dekentje over onze living legt. Casa Demettos op z'n vrolijkst.

4 Het was een keigoed plan om meteen de bloembollen die ik eind september van Rietje kreeg in de aarde te stoppen. Lang geleden dat we nog zo vroeg in 't voorjaar sprieteltjes zagen piepen! Zin in de lente, zin in bloemen én zin in de uitwisseling... en elke keer ook weer warme herinneringen als ik naar de bloempotten op het terras kijk.

5 Het was niet zo'n goed plan om de tulpenbollen die we in oktober kochten zoveel mogelijk over de tuin te verspreiden. Rechts en links van het ene voetbalgoal en achter het andere... Een bloemperkje rond een voetbalveld, wiens gedacht was dat, feitelijk?

6 Als ik in september nog spullen heb voor de rommelmarkten van de komende zomer (... ik weet het, ik weet het...Ja, moeke, ik weet het!!) , moet ik die op een betere plek bewaren. Beter niet op de palier, want daar staan ze na een half jaar nog altijd in de weg. (Note to self: bedenk een betere bergruimte, Marie Kondo zou het ook zo willen! Another note to self: koop misschien afsluitbare bakken. Of een af te sluiten kast. Maar zet die niet op de palier, want daar staat-ie in de weg. Maar WAAR dan wel?!)

7 Hoera voor jongensbroeken met verstelbare knoopjes aan de binnenkant! Ze komen van pas voor jongens die niet op de gewichtscurve staan én voor jongens met een pront kontje. Beide types mannenvolk present,  hier! En die winterbroeken moeten toch altijd langer meegaan dan zomerexemplaren, mijn gedacht.

8 Zijn er eigenlijk mensen die aan Tournée Minérale meedoen en géén mocktails drinken? Maar serieus, ik krijg de indruk dat je die tournee blijkbaar alleen kan overleven door te doen alsof je alcohol drinkt, maar eigenlijk sapjes samen te gieten... Zijn dat dan allemaal geen verborgen verslaafden, dan? Of mag ik dat alleen maar dénken? (Antwoord aan mezelf: jij mag dat denken. Iedereen is vrij te denken wat hij wil.) Geheelonthoud(st)ers blijven een zeldzaam ras. Ik voel mij een klein beetje de noordelijke witte neushoorn van Vlamertinge. Al weet, denk en hoop ik diep vanbinnen (Lieve? Karel?) dat ik niet alleen ben.

9 Sinds ik een kleerkast heb waarin alles matcht, is er veel meer rust in mijn hoofd. En geld in mijn portemonnee. (Voor even, toch.) Nog nooit kocht ik zo weinig voor mezelf als in de laatste 12 maanden. Nog nooit.

10 Er zijn leraren die een zwaar beroep hebben: kleuterleid(st)ers en mensen die in het buitengewoon onderwijs staan, om maar twee voorbeelden te noemen. Respect. Een bonus. Vervroegd pensioen. Korting bij de bakker. Voorrang bij de kinesist. Elke week de Flow in hun brievenbus. Sedinalstaaltjes bij al hun medicamenten. Ik jeun het hen. Nog eens: respect.

11 Er zijn leraren die geen zwaar beroep hebben.

12 Cashewnotenmelk van Alpro is één van de lekkerste drankjes die ik het voorbije jaar dronk. Niet overal te koop, maar zeker een omweg naar Delhaize waard. (Echt.) Soms denk ik in mijn bed, onder oma Lieves donsdeken, tijdens het lezen van al mijn onlinegazetten, al aan mijn ontbijt met notenmelk en als ik mezelf niet zo in de hand zou hebben, zou ik er bijna vroeger voor opstaan!

13  Hoe zou het eigenlijk nog zijn met Ignace Crombez?


14  Het is echt helemaal hypothetisch, hé,  maar eh... in hoeveel tijd zou ik eigenlijk weer helemaal fit geraken, zo fit dat ik weer eens 5 km loop zonder mijn milt te voelen steken? Zou dat een kwestie van weken, van seizoenen, van een half jaar of toch nog langer zijn? En hoe lang zou het dan hypothetisch gezien duren voor ik weer in mijn basisconditie (excusez-moi le mot!) herval? 
Ik krijg elke zondagavond een erg oppeppend berichtje van Evy Gruyaert, waarin ze oprecht geïnteresseerd peilt naar mijn geestelijke en fysieke toestand, en mij uitnodigt de komende weken weer eens een loopplan uit te werken. Elke keer weer vloek ik eens inwendig.
Waar bemoeit zij zich eigenlijk mee, zeg?! 't Is toch waar!

 15 Ik moet dringend meer gaan lezen. Jeugdboeken, ik ben niet meer helemaal mee. Veel zin, zo weinig tijd. En altijd zo moe!  Misschien moet ik ook maar eens overwegen een leeslampje te installeren naast mijn bed. Kan ik gezellig onder mijn flanellen donsdeken van oma Lieve nog eventjes lezen. Want anders komt het er gewoon niet van. Of misschien moet ik maar eens werk maken van een job waarvoor ik elke dag de trein moet nemen. Of misschien is dat leeslampje toch een beter idee.

16 Zou er een systeem bestaan om al je gedachten in een potje te doen, dat hermetisch af te sluiten en ze te laten rusten op een rekje in de zon?  Zouden ze zo decanteren en in laagjes bewaren tot je zin hebt om ze weer op te slurpen? En zou dat dan in felle kleurtjes kunnen?
Iemand?