Ze was het type 'pittige, kortharige vrouw van middelbare leeftijd met fancy bril, die alle hoofden doet draaien' en in de hippe retro jurk die ze droeg was ze een levende reclame voor het enige merk dat ze in haar winkel verkocht.
Toen we wilden afrekenen, vroeg ze mijn Moeke of die al klant was. Dat bleek niet zo, maar ikzelf wél en even later hoorde ik me mijn familienaam dicteren.
Ik moest hem 4 keer spellen, wat op zich al geen goed teken was... want hoe moeilijk kan een naam van 6 letters eigenlijk zijn... maar we waren 2 provincies van ons huis vandaan en 't was zondag en iedereen had om het meest last van de tweede hittegolf van de zomer.
En toen vroeg ze dus mijn voornaam.
Ik voelde de bui al half hangen.
"Soetkin."
"Wablief?!"
"Soetkin", herhaalde ik en ik geloof wel dat ik kalm bleef.
"Waar hebben ze die naam gehaald?!" rolde uit haar mond, en ik hoorde mijn Moeke naast me, duidelijk op haar moeketenen getrapt, luid en geaffronteerd snuiven.
"Hij is anders wel helemaal Vlaams, hoor", wreef ik de levende etalagepop onder de neus.
"Het is de mooiste meisjesnaam ter wereld", zei mijn Moeke ijzig kalm. "En de moeder van Tijl Uylenspiegel heette zo. Misschien moet u dat boek nog maar eens lezen."
We rekenden af en konden niet snel genoeg buiten zijn.
Twee straten verder verzekerde Moeke haar kleindochter ervan dat ze Quinn ook een hele mooie naam vond. ;-)
Toen we wilden afrekenen, vroeg ze mijn Moeke of die al klant was. Dat bleek niet zo, maar ikzelf wél en even later hoorde ik me mijn familienaam dicteren.
Ik moest hem 4 keer spellen, wat op zich al geen goed teken was... want hoe moeilijk kan een naam van 6 letters eigenlijk zijn... maar we waren 2 provincies van ons huis vandaan en 't was zondag en iedereen had om het meest last van de tweede hittegolf van de zomer.
En toen vroeg ze dus mijn voornaam.
Ik voelde de bui al half hangen.
"Soetkin."
"Wablief?!"
"Soetkin", herhaalde ik en ik geloof wel dat ik kalm bleef.
"Waar hebben ze die naam gehaald?!" rolde uit haar mond, en ik hoorde mijn Moeke naast me, duidelijk op haar moeketenen getrapt, luid en geaffronteerd snuiven.
"Hij is anders wel helemaal Vlaams, hoor", wreef ik de levende etalagepop onder de neus.
"Het is de mooiste meisjesnaam ter wereld", zei mijn Moeke ijzig kalm. "En de moeder van Tijl Uylenspiegel heette zo. Misschien moet u dat boek nog maar eens lezen."
We rekenden af en konden niet snel genoeg buiten zijn.
Twee straten verder verzekerde Moeke haar kleindochter ervan dat ze Quinn ook een hele mooie naam vond. ;-)
Maar écht, 2 hele mooie meisjesnamen!
BeantwoordenVerwijderenHaha! Mercimerci! Al vinden wij Isolde ook héél mooi!
BeantwoordenVerwijderenHahaha oma toch!!! Mieke is ook de mooiste naam!!! ;)
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar 😀 aan mij vragen ze steeds, wat is je echte naam? Groetjes van je nichtje Hanneke, die al jaren ongemerkt je blog volgt 😀😀
BeantwoordenVerwijderenMo Hanneke! Wat een toffe verrassing, zeg! Ik zou zeggen 'Welkom', maar dat past niet helemaal, hé! Dus...eh... 'Gezellig!' !!!
BeantwoordenVerwijderen