The simple life

Je tuurt in de verte naar bergen die je in je hoofd al allemaal beklom. Daar met je shortje en sandalen je haren in de wind beloof ik jou: je zetellift ben ik.

Als het héél erg druk is en er héél veel moet gebeuren, plooi ik me al eens terug op de essentie. Aan een rustig tempo heel gewone dingen doen, het weekend gewoon weekend laten zijn... Met mijn Jackzoon naar den Décathlon rijden voor een nieuw athletiektenuetje, daar buitenkomen en een knal van een dubbele regenboog zien... ik word daar dan ter plaatse heel eventjes oprecht gelukkig van. Zo'n weekend is een pot vol goud!

Traditioneel is de herfstvakantie het perfecte moment voor een korte getaway , een sortietje met Emmyemmy nog voor de kerstdrukte toeslaat, zo net voor de proeven, de adventskalender, hete ovenhapjes en romige kaaskroketten. Dit jaar planden we een tweedaagse in 2 (twee!) verschillende Vlaams-Brabantse steden: de treinrit heen spoorde richting Leuven , op dag 2 gingen we stappen in Mechelen . Met de Flairbon, onze trouwe vriend in herfstige tijden. Op het programma stond zoals altijd lekker en veel , wat zowel op het gezelschap, het eten en de shopping sloeg, in volgorde van belang en evidentie. Omdat het water in Leuven met bakken uit de hemel viel, lag de klemtoon daar zeker op gezonde voeding, maar we compenseerden het gebrek aan aankopen op dag 2. In Leuven vond de Sint echter al enkele schatten bij De kleine Johannes , en ook de Grasshopper konden we niet zomaar aan ons voorbij laten gaan... Ik kijk nu al uit naar de gezichtjes in de vroege morgen van 11 november! Die g

Ik heb de voorbije jaren een theorie ontwikkeld over goeie koppels. Koppels die samenblijven, waarvan de liefde blijft duren. Er ging niet veel wetenschappelijk onderzoek aan vooraf, maar ik gaf mijn ogen de voorbije 20 jaar de kost en wat ik bij al die koppels die al zoveel jaren meegaan opmerkte, was toch wel opvallend. Zo opvallend dat het geen toeval kan zijn... Mijn vaststelling is voor een geoefend kijker met het blote oog zichtbaar, en de oefening is zo simpel dat iemand die voor de derde keer probeert al geoefend blijkt! Als ik naar die koppels die de tand des tijds doorstaan kijk, dan vind ik altijd en zonder uitzondering dat ze op de één of de andere manier op elkaar lijken. Fysiek in de eerste plaats, en soms zelfs in hun gedragingen. Dat laatste kan natuurlijk een afstemming zijn die door de jaren heen zo gegroeid is... een beetje zoals bonobo's en chimpansees die na verloop van tijd hun regels op hetzelfde moment krijgen (wat bij gemengde koppels al meteen niet v