Ik heb de voorbije jaren een theorie ontwikkeld over goeie koppels. Koppels die samenblijven, waarvan de liefde blijft duren.
Er ging niet veel wetenschappelijk onderzoek aan vooraf, maar ik gaf mijn ogen de voorbije 20 jaar de kost en wat ik bij al die koppels die al zoveel jaren meegaan opmerkte, was toch wel opvallend.
Zo opvallend dat het geen toeval kan zijn...
Mijn vaststelling is voor een geoefend kijker met het blote oog zichtbaar, en de oefening is zo simpel dat iemand die voor de derde keer probeert al geoefend blijkt!
Als ik naar die koppels die de tand des tijds doorstaan kijk, dan vind ik altijd en zonder uitzondering dat ze op de één of de andere manier op elkaar lijken. Fysiek in de eerste plaats, en soms zelfs in hun gedragingen. Dat laatste kan natuurlijk een afstemming zijn die door de jaren heen zo gegroeid is... een beetje zoals bonobo's en chimpansees die na verloop van tijd hun regels op hetzelfde moment krijgen (wat bij gemengde koppels al meteen niet van toepassing of helemaal opmerkelijk zou zijn, maar bon, u begrijpt zeker wel wat ik bedoel!)
Ik weet niet of er een recht dan wel omgekeerd evenredig verband zou zijn tussen de mate waarin koppels op elkaar lijken en de sterkte van de relatie -dit zou voorwerp kunnen worden van mijn volgend onderzoek, maar als u zich geroepen voelt u hierin te verdiepen, geef een schreeuw en ik zal uw onderzoek vol enthousiasme helpen faciliteren - maar ik heb nu al zo vaak gelijkaardige kaaklijnen, scheve neuzen, blinkende ogen, lachputjes, ronde gezichten, loensende blikken en sproetsnoeten gezien, dat ik een discussie over mijn punt zelfs niet meer toelaat.
Bij veel van die koppels bestaat er ook al jaren een discussie over op wie de kinders het meest lijken... Logisch, als u mijn punt hierboven hebt gelezen! Op allebei, tiens!
Toen ik gisteren een boekhandel deze memory zag liggen, moest ik dan ook glimlachen... want die gaat nog een beetje verder...
Misschien moet ik mijn volgend onderzoekje daarop toespitsen!
Er ging niet veel wetenschappelijk onderzoek aan vooraf, maar ik gaf mijn ogen de voorbije 20 jaar de kost en wat ik bij al die koppels die al zoveel jaren meegaan opmerkte, was toch wel opvallend.
Zo opvallend dat het geen toeval kan zijn...
Mijn vaststelling is voor een geoefend kijker met het blote oog zichtbaar, en de oefening is zo simpel dat iemand die voor de derde keer probeert al geoefend blijkt!
Als ik naar die koppels die de tand des tijds doorstaan kijk, dan vind ik altijd en zonder uitzondering dat ze op de één of de andere manier op elkaar lijken. Fysiek in de eerste plaats, en soms zelfs in hun gedragingen. Dat laatste kan natuurlijk een afstemming zijn die door de jaren heen zo gegroeid is... een beetje zoals bonobo's en chimpansees die na verloop van tijd hun regels op hetzelfde moment krijgen (wat bij gemengde koppels al meteen niet van toepassing of helemaal opmerkelijk zou zijn, maar bon, u begrijpt zeker wel wat ik bedoel!)
Ik weet niet of er een recht dan wel omgekeerd evenredig verband zou zijn tussen de mate waarin koppels op elkaar lijken en de sterkte van de relatie -dit zou voorwerp kunnen worden van mijn volgend onderzoek, maar als u zich geroepen voelt u hierin te verdiepen, geef een schreeuw en ik zal uw onderzoek vol enthousiasme helpen faciliteren - maar ik heb nu al zo vaak gelijkaardige kaaklijnen, scheve neuzen, blinkende ogen, lachputjes, ronde gezichten, loensende blikken en sproetsnoeten gezien, dat ik een discussie over mijn punt zelfs niet meer toelaat.
Bij veel van die koppels bestaat er ook al jaren een discussie over op wie de kinders het meest lijken... Logisch, als u mijn punt hierboven hebt gelezen! Op allebei, tiens!
Toen ik gisteren een boekhandel deze memory zag liggen, moest ik dan ook glimlachen... want die gaat nog een beetje verder...
Misschien moet ik mijn volgend onderzoekje daarop toespitsen!
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!