Als er iets is waar ik energie uit haal, is 't de kracht van mijn gedachten, de vrijheid in mijn hoofd. Meer dan eens liet ik kwade mensen tegen me uitrazen zonder te antwoorden, maar mikte ik in mijn hoofd een rochel in hun ochtendkoffie. (Echt. Sorrynotsorry).
Ik vind dat een geruststellende gedachte: ik hoef iemand niet per se in 't echt kwaad te doen, maar door in mijn hoofd een veld- of zeeslag uit te vechten kreeg ik al vaak mijn mentale rust terug.
Het brein is een krachtig ding, in positieve en minder vrolijke zin. (Want omgekeerd geldt het natuurlijk ook: op een mindere dag verlies ik al eens een slag die zich niet eens in 't echt afspeelt, en kan ik daar ook een paar uur belachelijk slecht van zijn...)
Vooral die positieve breinset komt hier de laatste dagen goed van pas. Want 't is niet omdat we hier allemaal met gesloten voordeur in ons eigen walhalla vertoeven dat het allemaal kommer en kwel moet zijn. (Oké, ik moet nog dweilen, ramen lappen, taken verbeteren, de planten water geven , speelgoed sorteren en beddengoed wassen en verversen, maar ook met een open voordeur zat dat er toch een beetje aan te komen. De paascongé lonkte;-) )
Ik wil maar zeggen: als je probeert om er in je hoofd het beste van te maken, word je vanzelf een beetje rustiger.
't Ging niet moeilijk zijn om de voorbije week 15 tegenslagen te scannen , ik ging er zelfs nog meer vinden dan ik wou... Ik probeer dat heel bewust niet te doen.
Het omgekeerde vind ik al meer de moeite waard: bewust contente momentjes registreren.
Met je kodak en in je hoofd.
Ik vind dat een geruststellende gedachte: ik hoef iemand niet per se in 't echt kwaad te doen, maar door in mijn hoofd een veld- of zeeslag uit te vechten kreeg ik al vaak mijn mentale rust terug.
Het brein is een krachtig ding, in positieve en minder vrolijke zin. (Want omgekeerd geldt het natuurlijk ook: op een mindere dag verlies ik al eens een slag die zich niet eens in 't echt afspeelt, en kan ik daar ook een paar uur belachelijk slecht van zijn...)
Vooral die positieve breinset komt hier de laatste dagen goed van pas. Want 't is niet omdat we hier allemaal met gesloten voordeur in ons eigen walhalla vertoeven dat het allemaal kommer en kwel moet zijn. (Oké, ik moet nog dweilen, ramen lappen, taken verbeteren, de planten water geven , speelgoed sorteren en beddengoed wassen en verversen, maar ook met een open voordeur zat dat er toch een beetje aan te komen. De paascongé lonkte;-) )
Ik wil maar zeggen: als je probeert om er in je hoofd het beste van te maken, word je vanzelf een beetje rustiger.
't Ging niet moeilijk zijn om de voorbije week 15 tegenslagen te scannen , ik ging er zelfs nog meer vinden dan ik wou... Ik probeer dat heel bewust niet te doen.
Het omgekeerde vind ik al meer de moeite waard: bewust contente momentjes registreren.
Met je kodak en in je hoofd.
Op vrijdag naar huis fietsen en weten dat je op maandag niet om 5.45 uur moet opstaan.
Heerlijke cakejes van oma én boules van de bakker om 15 uur, gewoon omdat het kan!
Ontdekken dat het vegan aanbod in de Lidl best nog oké is,
en voor één keer blij zijn dat de andere klanten dat nog niet door hebben.
Beseffen dat opa Jo jarig is en dat je hem niet zal zien,
maar content zijn dat hij nog altijd even fotogeniek op foto's staat
als 30 jaar geleden.
Wat een model!
Gretig gebruik maken van de regel dat je -naast je gezin- nog op stap mag met 1 vriend(in).
Een fe-no-me-nale zonsondergang spotten en je parcours aanpassen
om er de best mogelijke foto's van te schieten.
Content zijn als dat lukt. Geen filter nodig hebben.
Eens gelukzalig zuchten en je instagramfeed aanvullen.
Een friendly reminder in de living installeren
om al te ijverige huisgenoten eraan te herinneren
dat het ab-so-luut niet de bedoeling is
om de voordeur zonder voorzorgen open te doen.
Blijf in uw kot, koters!
's Nachts een beetje flippen
-zoveel prikkels en zoveel zorgen-
en plots beseffen dat er ook voor de huishoudelijke taakjes
nog ziektebriefjes van Eva Mouton op voorraad zijn.
De rust voelen terugkeren en nog 4 uur verderslapen.
Verse frieten, homemade geschild en gesneden, in 2 keer gebakken,
want nu is er echt een zee van tijd voor zoveel geklawier.
Smullen! Smullen! Smullen!
En weten dat iemand in jouw plaats de keuken zal opruimen.
Eva Moutons ziektebriefje, weetjewel!
Elke avond je blessings tellen.
Uitkijken naar wie je binnenkort hopelijk weer in de armen mag sluiten.
Daar in je hoofd een filmpje van maken.
Zelf je setting kiezen, vrolijke filter erover,
veel gekleurde hartjes erbij.
Hashtags vol contentement.
Aftellen en uitkijken naar de dag
waarop je lievelingsfilm tot leven komt.
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!