Tips voor mentale weerbaarheid in coronatijden!

Het is moeilijk om je door het coronanieuws toch niet een beetje van de wijs te laten brengen...

Wuk is dadde, zeg?! Wien at er dadde gepeisd? En oe goat dat ier ofloopn?

Niet iedereen heeft een bevoorrechte vriend(in) met wie hij of zij kan wandelen of fietsen...
niet iedereen heeft thuis gezelschap...
niet iedereen kan dag in dag uit met zijn of haar huisgenoten overweg...

niet iedereen kan voor elke dag een uitdagende, zinvolle invulling bedenken...

en je bent zeker niet de enige die zich 's morgens afvraagt wat de dag aan nieuw saais gaat brengen...

Het Psychiatrisch Ziekehuis Heilig Hart in Ieper verzamelt op haar blog tips allerhande om de saaie en tegelijk ook uitdagende weken die we voor ons hebben met een gemiddelde hartslag en met positief gemoed door te komen. Ze zijn heel gevarieerd en ik weet met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ook jij bij het scrollen op ideetjes gebracht zal worden!

De link naar de hele blog -alle tips! alle tips! alle tips!- vind je hier.

Het filmpje van mijn gezin (lees: mijn crazy broers, enthousiaste schoonzusjes en hypercontente ouders) post ik graag hieronder.

Ik garandeer uw mentale gezondheid niet als u erin slaagt het uit te kijken.

Zeg nu niet dat ik u niet gewaarschuwd heb, hé!
En hou u (mentaal én fysiek) goed. Dat vooral!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om. 't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Meer lezen

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Meer lezen

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...

Meer lezen

The simple life

Zoeken in deze blog