The simple life

We hadden ons dus vast voorgenomen om tijdens de voorbije 9 krokusdagen zoveel mogelijk te chillen . Een matig gevulde planning, kinders met schoolwerk en een moeder die bovengemiddeld veel noenetuksjes kon verdragen... alle parameters voor een krokuskongé op 't gemak waren aanwezig. En zo geschiedde. Er gebeurde nét genoeg om enkele foto's te schieten, maar ruim weinig genoeg om in zenmodus te gaan en dat een poosje te blijven. U vergeeft me dus vast het ontbreken van context en info bij de 7 plaatjes die de voorbije week illustreren. Weet u wat? Verzin er zelf maar een verhaaltje bij! Gebruik daarbij deze kernwoorden: snorremans - pizzabuffetje - een kluchtig shoppingsortietje - nunneschete zonder ei - aandoenlijk schone graffiti - Piet Hein en Piethein - SoetSoet en Suit Suit.  Zorg voor een duidelijke inleiding, een gevuld midden in verschillende alinea's en een tof slot. Vervoeg je werkwoorden in de ovt. Controleer je hoofdletters en check of je het lee...

Het is hier een beetje stil de laatste tijd, ik weet het. Noem het een winterslaapje. De kerstvakantie gleed voorbij en nu de laatste uitslaapnacht erop zit, lijkt een terugblikje op z'n plaats. Op 't gemak, zoals de congé. Het begon nochtans helemaal pittig... met een onvoorbereide, ongeplande, doorregende, maar écht héél deugddoende staptocht van 24 kilometer. Op oude baskets en in regenbroek, waardoor het vaak wat meer op getjool dan op gestap leek, maar zij die dat hardop durfden te zeggen zaten warmpjes in hun zetel. Wij niet! Door de velden in fijn gezelschap sjezen in iets wat het midden hield tussen huppelen, manken en strompelen: heerlijk! Een deel van het plezier zat in de picknick die wij gezwind op onze rug meezeulden en in het idee dat ik grenzen verlegd had waarvan ik nooit in a million years ( mor écht niet! ) gedacht had dat ik nog maar in de verste verte de behoefte zou hebben om die te verleggen. Want wandelen, dat is zo niet Mamasoet! Maar babbelen en e...

Nu de dagen korter, de nachten lastiger, de avonden donkerder en de stemmingswisselingen frequenter worden, proberen we toch nog altijd een beetje het hoofd boven water te houden... Met een Eurosong Autumn Edition , bijvoorbeeld, waar de hapjes en het gezelschap exponentieel belangrijker zijn dan het uiteindelijk gekozen tv-programma. Emmytime en véél hapjes: veel successer kan een recept niet zijn. Mijn inwendige kerstmens maakte de voorbije weken al eens vaker een huppeltje ! De eerste kerstbomen (versierd en al!) duiken op en ik merk dat sweet little Jackson mijn contentement daarover gewoon geërfd heeft. Voorlopig hield ik de knip nog op de portemonnee... benieuwd of ik het nog lang kan volhouden... (Gouden engeltjes! Zachte rendieren! Sneeuwballen! Fonkelsterren! Fisters! O, o, ooooo!) De droevenis die sinds 7 jaar de eerste dagen van oktober met een grijs laagje bedekt, nestelde zich de voorbije dagen weer in mijn hoofd. Sinds kort blaas ik ze niet meer weg, maar zweet de d...

Zoals de traditie het voorschrijft - en niemand is traditioneler ingesteld dan wij!-  vertrok team Emmysoet vorige week voor een korte doch degelijke trip richting een onontgonnen oord, Marseille dit keer. (Eerder waren Bretagne , Napels , Madrid , Bologna , Bordeaux  en ook nog wel wat andere plekjes aan de beurt... Wij hebben al een uitgebreid gemeenschappelijk reisverleden...) Marseille was ooit culturele hoofdstad van Europa, nu dus ons toevluchtsoord voor 4 extreem chille dagen. En laat vooral dat chillen onze specialiteit zijn... Het blijft toch wel een beetje vreemd: de trein opstappen in een frisse 19 graden, maar bij het uitstappen meteen voelen dat je overdressed en veel te dik gekleed bent. Maar no worries, nothing a bikini can't solve ;-) Dat we gezond hebben, da's zeker. Dat we gesmuld hebben staat vast. Dat we gepuft en gezweet, gekayakt en gezongen, gestrolld en geslenterd, gelachen en gegierd hebben, dat had u vast niet verwacht. Lekker en veel! E...

Een tandenborstel, een verse onderbroek en 2 mandarijnen. Meer hadden wij niet nodig om 2 dagen in Parijs te gaan tjolen. (Wij,  als in Emmy en ik, of wie dacht u?) Dit keer was het plan om zoveel mogelijk het openbaar vervoer te gebruiken en ons zeker niet dood te lopen... Een nobel en duurzaam voornemen, maar uiteindelijk klokten we toch af op 18 km op dag 1 en  nog eens 14 op dag 2... (Mocht u weten wat we allemaal naar binnen speelden, dan begreep u meteen dat die kilometers geen overbodige luxe waren... maar misschien hebben we toch lichtjes overdreven...) Wat er ook van zij... we leefden weer helemaal naar ons motto 'lekker en veel ' en smulden gulzig van al het moois en zoets wat de lichtstad in de aanbieding had. Meer van dat! En snel!

Ik ben een gierige pinne , ik wil het geweten hebben. Mezelf verwennen vind ik lastig, ook al omdat het budget in een ménage van vijf sneller naar dringende noden van de jeugd dan naar het moederdier gaat. Maar ik moet het niet allemaal op de rest van Het Nest steken; ik ben gewoon een gierige pinne. Zo heb ik al driehonderdindezestig dagen mijn nieuwjaarsgeld van de eerste januari van 2018 in mijn portemonnee zitten, omdat ik daarmee in de loop van 2018 eens iets écht voor mezelf wou kopen, iets speciaals, waarvoor ik dus wat geld aan de kant had gezet. Om een lang verhaal kort te maken: ik neem me echt voor elke shopping voor om nu eens iets speciaals te kopen, iets unieks , iets magisch , maar bon... ik ben een gierige pinne en dat geld blijft elke keer toch weer mooi in mijn nieuwjaarsenveloppe (nie gezeverd!) zitten, want ik vond weer geen speciaal, uniek, magisch stuk dat mijn geld waard bleek. Zo is het uitgeven van Het Geld In De Nieuwjaarsenveloppe ondertussen echt een issu...