The simple life

In het rijtje '5 dingen die ik leerde van...' naar een idee van Lena Dunham mogen -naast mijn vake en mijn moeke - toch zeker mijn kinders niet ontbreken. De waarheid komt uit een kindermond en niet alle manieren die ze hebben, hebben ze van mij geleerd... Schenk uzelf een theetje in en lees vooral verder... - Als je lang genoeg weinig slaapt, heb je plots minder slaap nodig. Dat diegene die mij eens drie dagen lang 9 uur kan laten slapen zich maar eens meldt. Serieus, hoe lang is dat geleden??? Vroeger sliep ik al eens de klok rond, de voorbije elf jaar kwam ik mijn innerlijke vijand al eens tegen toen ik ergens tussen twee en vijf optjoolde met een bleiter. Geloof me: als je drie jaar na elkaar geen enkele nacht door kunt slapen, ga je in een nieuwe, ongekende modus. Die van de vieze prume . Aan al wie mij ergens tussen 2007 en 2012  courage wenste en bleef zeggen dat het op een dag zou beteren: nog eens sorry dat ik je in je gezicht uitlachte. Ik geloofde je niet. M...

Tijd voor mijn tweede item in de reeks " Wat leerde ik van..." , naar een idee van Lena Dunham. De vraag stellen is ze beantwoorden, zegt mijn directeur altijd. "Wat heb ik niet van mijn moeke geleerd? " zou een minilijstje zijn. Maar dat was de vraag niet! Wat wél? Ik probeer de highlights eruit te lichten...  There we go! Credits voor de foto: Greetje Van Buggenhout - Probeer overal en ten allen tijde orde in de chaos te scheppen. Dat is heel eenvoudig: berg op wat je uithaalt, laat dus niets slingeren. Geen wasmand, geen schoenen, geen tandenborstel, geen kousen, geen schaar. Niets. Leer dat ook aan je kinderen. Nu ik het zo lees, lijkt het een fluitje van een cent, toch? Op goeie dagen lukt dat al eens aardig, maar op de talrijke slechte dagen (ik zal er geen procent op plakken) regeert de chaos. Lastig, niet eens zo erg voor mezelf, maar voor mijn omgeving. Als zijn die niet veel beter. Jong geleerd... Over Drakenjager zwijg ik als het graf....

 't Is tijd voor mijn eerste ode, geïnspireerd op de bestseller van  deze dame ... Mijn vake aka paatje  bijt de spits af. Zoveel wijsheid, zoveel lessen! 1 Wie de dingen goed plant, mag op zijn twee oren slapen. Zeker als-ie dat in een excelbestandje doet. Ik ben er nog op geen enkel moment toe gekomen, maar de gedachte dat planning een optie voor de toekomst is, geeft me wel wat gemoedsrust. Er is nog hoop, er zijn nog mogelijkheden. Een plan B. 2 Laat je hoofd niet gek maken door (platte) commerce. Simpel is vaak nog altijd (het) best(e). De bib versus de Standaard boekhandel, bijvoorbeeld. Of schaduwzeilen versus een partytent.  Zelf gemarineerde mosselen versus… (jah, versus wat, eigenlijk?) Versus dure mossels van de viswinkel. 3 Niets is definitief, ook je mening niet. Wees kritisch, en al zeker voor jezelf. Kom los van wat vroeger jouw (enige) waarheid was. Stel alles weer in vraag. Amen to that. 4 Luchtballonnen zijn een absolute g...

Ik   raakte   sinds lang niet meer zo geïnspireerd als door Lena Dunhams boek ‘Not that kind of girl’, een autobiografisch werkje waarin ze zichzelf op onnavolgbare wijze absoluut niet serieus neemt. De hele Girls-hype van de voorbije jaren/seizoenen was een beetje aan me voorbijgegaan(ik zal het maar aan mijn borstvoeding en daarbijhorende tepelkloven wijten), maar toen ik een halve bladzijde in haar boek gelezen had, wist ik wat Netflix me de komende weken zou mogen serveren. Hoeveel seizoenen zijn er, bij de weg? Bingewatching for the win. Vooral de random volgorde van de hoofdstukken- nu eens ernstig , bitter, wreed en net daarna hilarisch- ,de origineel gekozen thema’s en de zelfspot die tussen de letters druipt zijn   mijn steke . In die mate zelfs dat ik me –is dat plagiaat?- voornam de komende zomerweken door haar te laten inspireren. Het grote hoofdstuk ‘Seks en eerste keren’ sla ik voor uw en mijn gemak over. “x aantal dingen die ik van … lee...