The simple life

Voor wie het een beetje volgt en zich al enkele dagen afvroeg het het nu met ons Suzette zou zijn, deze update! Suzette heeft enkele extreme hongerdagen achter de rug, maar sinds woensdag is haar cressonette aan het groeien. Zij smult en onderhoudt het perkje, en wij hopen ondertussen dat zij niet alles naar binnen zal werken, zodat we over enkele dagen ook eens kunnen proeven!

Het nest mag hier eigenlijk heel veel. Ik zie al eens graag iets door de vingers, laat hen graag wat begaan en zolang ze het huis niet met de grond gelijk maken en van scharen en messen blijven, is het hier al lang goed. Meestal, toch. (Ooit tekende Nuno met een dikke alcoholstift op onze leistenen vloer. Daar was ik toch even wat minder enthousiast over, en ook het lospulken van de verse enduit in het vogelhoekje toverde niet meteen een glimlach op mijn lippen. Maar goed, over het algemeen en op een doordeweekse dag mopper ik niet zo vaak.) Als er iets is waar ik dan toch streng over wil zijn, is het de taal van de kuikens. Een 'alstublieft' en een 'dankjewel' horen er d'office bij, en met gebrul en getier raakt hier niet meteen iets opgelost. Daar hebben wij zelfs hoeken voor! (De handen op het hoofd laat ik weg, we zijn de jaren '60 al lang voorbij.) Wie denkt dat bij een woord een wederwoordje hoort (ja, het opperkuiken kan daar wel weg mee), komt van een...

Het bezoek aan de Barcelo wordt voor u samengevat in een foto, met bijhorend lied . Zet de speakers op maximale sterkte en geniet even mee van deze Unie van Contente Mensen. O ja, en Nieltje doet het goed. Hij drinkt vlot en veel en soms al eens een flesje!

  Dat wordt smoefelen en smekken, straks, in de Barcelo ! Met alle dametjes van 't werk... Woepie woepie en njammie njammie!

Voor wie me nog niet zo helemaal doorheeft: ook grote monden kunnen de krop in de keel hebben... Het is érg stil, hier.

Weet u wat een ribbe is? Nee, de k werd niet vergeten. Een ribbe, niet verkleind en onversneden. Nee? Goddank, ik ook niet! Het zat nochtans in het proefwerk wiskunde daarstraks. Een oppervlakte van iets berekenen als de ribbe gegeven is (Zoiets? Kanda?) En ook iets met vierkantswortels en zo. Even voelde ik mij een héél dom rostje. Wat bij ribben en wortels denk ik aan een zomerse barbecue. U?

Mag ik zeggen dat mijn pc'tje mij door de voorbije maanden gesleurd heeft?  Dat ik bij heel wat mensen terecht kon voor een oppep- of uithuilbeurt? Bedankt, lie verdjes, voor zoveel courage, virtueel gebeamd. Som s is een le tter al genoeg.  De oo, de oe of de aa , bijvoorbeeld.     Mijn klavier is mijn dansvloer. Op de toppen van mijn vingers dans ik een tango. Of een wals. Een slow met jou. Soms struikel ik. Over mijn gedachten. Dan is het even stil op de dansvloer der letters. Maar nooit voor lang. Want de taal zwaait alweer en vraagt: Mag ik deze dans van jou?  Geert De Kockere