Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Kust ze!

Geduldig spoelt de zee je zorgen met golfjesmaat weg. (En met een leeg hoofd gaat schoenen kiezen wel érg makkelijk!)

Roosjes

Sinds tien dagen kleurt de tuin weer roze... hopelijk tot ergens in november! Geloof het of niet, maar vorige kerst zat er zelfs nog een bloemknopje klaar... Op slechte dagen stop ik mijn neus eens diep in zo'n bloem, en het contentement kruipt meteen tot in de toppen van mijn tenen! (En als diezelfde tenen het een dagje bloedheet hadden, deed een rozenvoetbadje deugd!) Ik vermoed dat zelfs Jani een huppeltje maakt als hij zulke fancy handschoentjes spot! Stylish gardening, quoi!

Alstublieft!

Misschien moet ik dit hier toch eens aan de muur plakken...

*Trots*

Onopvallend verlegt Quinn beetje bij beetje haar grenzen. Topmeid!  

Zeer licht ontvlambaar

Als je de laatste tijd dan toch een stempel op me wil drukken... dan liefst deze. Ik wou dat het zou doven, maar vrees dat het zal overwààien en dat zal -in deze- héél wat minder zijn.

Emmytime...

p.s. I love you

We waren een beetje ontregeld, oma, vorige week... Een Kattenstoet zonder feestje in de Dikkebusseweg, dat waren we eigenlijk niet gewoon... want waar zouden we dan verzamelen... en waar gingen we dan heen? En zou er op andere plekken langs het parcours wel nog plaats zijn, of stond alles gewoonlijk helemaal vol en wisten wij dat niet omdat wij sinds jaar en dag tegen drie uur postvatten bij het station? En konden wij al wel gegeten hebben tegen kwart na één, nu we halsoverkop beslisten om aan het brugje bij de Vestingen te gaan staan? En kon je daar een beetje in de schaduw staan of zou een petje van pas komen? En zou tante Marleen ons wel vinden, nu we ons een beetje herschikt hadden? Het liep allemaal los, oma, maar dat had je wel kunnen verwachten. We aten op tijd en kwamen op tijd, er was nog wat plaats, we vonden elkaar, de zon scheen niet te hard en de stoet was een schot in de roos. (Je zou het geweldig gevonden hebben, want de reuzen en Minneke Poes maakten een dansje ...