The simple life

Omdat het al een poos geleden is é n we de poëzie moeten eren, maar ook omdat er eigenlijk geen échte reden voor nodig is... een streepje. Voor u, beste lezer, en ook voor uw liefste. En voor mezelf. O, en ook voor jou. Zeker ook voor jou. Ik was weer eens aan het schrijven. Wat doe je? vroeg je. Ik ververs onze liefde, zei ik. ---   (Uit: Geert De Kockere, Jij lievert, De Eenhoorn)  

Dat zijn toch echt maffe kerels, Axl Rose & zijn gevolg... Omdat 'ruig' mijn type wel eens durft te zijn (check Fred di Bono's, Robbie Williams' en David Beckhams armen en je kent mijn smaak), kan ik erg van hun clips genieten. Als ik dit hier hoor, staat het allemaal eventjes stil en stopt de bol met draaien. Manman. Kiekenvel.

An Lemmens werkte een kledinglijntje uit voor JBC en tégen aids en dat zal ik geweten hebben. Na 2 tweets, een reclamespot op tv én een gepersonaliseerd bericht in mijn mailbox voel ik me zo goed als verplicht om mijn mening te geven over haar stofgeworden hersenspinsels. Hoewel ik die fiftieslook wel kan appreciëren, kan ik niet zeggen dat ik wild ben van haar collectie. Dat lichtblauw, ik vind dat wat braafjes, zo'n kanten rok benadrukt élk vetrolletje (voor zover u er eentje hebt, natuurlijk) en die rokjes komen echt wel kort... Dus als - en ik zeg dus wel als- ik een item zou kopen, wordt het geen van de hierboven omschreven stuks, maar wel dit machtige bloesje met korte mouwen (waarvan ik eigenlijk al een drietal varianten heb). Omdat het An Lemmens is en ik haar een ferme trees vind. En omdat aids een verschrikkelijke ziekte is.

Neen, beste lezer, ik was u gisteren niet vergeten, maar we zitten hier met een serieus uitlaatprobleem, 't is te zeggen... meer dan de helft van het nest heeft spijsverteringsstoornissen. 't Ploagsje.  Ik hou me nog altijd sterk (omdat het moet en omdat ik nu eenmaal zo ben), in beide betekenissen. Dat ik niet ziek zal worden én omdat iemand de boel hier moet doen draaien. Nooit gedacht dat ik ooit zo blij zou zijn om het concept 'Pampers'. Mevrouw Pamper (de uitvindster moet een vrouw geweest zijn, het product is immers even protectief als subliem) wordt bij deze door mij bedankt. We legden alle bezigheden vandaag even stil. Beperkt huiswerk, een weinig gepuzzel. Veel tv-activiteiten. Aan al de rest hebben wij vandaag -excusez le mot- schijt.

Vandaag uitgebreid ontbeten deftig verbeterd enthousiast gekookt languit gerust zenuwachtig geveegd vol overgave overgegeven kokhalzend opgedweild rustig gelezen stiekem geknipoogd en straks nagenietend gebaad. Bedankt, zondag, u was een welkome vriend.

Met 2 zieken in huis is het eventjes alle hens aan dek. Jackman en Quinny, word snel beter. Nestel je in de zetel en smul van jullie helden...

Wie zich niet te wel in 't vel voelt, zegt maar beter niets. Bij deze. Stilte.

Al wie ooit met de Soetmobiel meegereden heeft weet het: Joe fm is mijn favo zender. Om in de ochtendrush de volle 6 minuten tot in Ieper tot rust te komen, is 1 duw op de knop genoeg. Ik word er zen van. Voor de volle 6 minuten. Zo ook vanmorgen. Mijn gedachten zaten al heel ver weg, toen het halfachtnieuws me weer naar beneden haalde... Ik kon mijn oren niet geloven en vermoedde zelfs even dat ik in een parallel universum vertoefde, een soort van shopwalhalla dat mijn stoutste dromen overtrof.  U kunt de online versie van  het zalig(s)makende bericht hier nog eens nalezen... Gedaan met de sperperiode, het hele jaar door koopjes! Hiephiep... HOERA!  

Voor wie 't nog niet gezien had, mijn bril , handen en froufrou staan in 't gazet. Ook mijn volledige tante Marleen, moeke én pa zijn te bewonderen, samen met een dame die Lieve heet en lang haar heeft. We proefden van grootmoeders keuken tijdens de 'Week van de Smaak'. De liefste grootmoeder van de hele wereld was er niet bij, maar haar stoel stond er wel. Slik. En nog even een vraag om bij stil te staan: Zou ik te dik staan voor een volledige foto of is dit louter toeval?

Ik kan begrijpen dat het verleidelijk is om reclame te maken voor producten allerhande, zeker op de megapopulaire stek die mijn blogje nu is, maar om  een bericht te posten en eronder een link naar je eigen biowinkel te zetten, daar moet je echt een Ollander voor zijn. Het kan dan ook geen toeval heten dat de reactie komt op een bericht over - godbetert - een boterham met kaas. Dus nee, ik ben daar niet mee gediend en ja, het mag wel, als je ervoor betaalt!

Woensdag wordt traditioneel een vruchtbare (halve) dag. Hier werd weer genaaid, eh, geoverlockt. Dat begint te gaan, want het is niet moeilijk, maar ons Fam deed alle moeilijke draaitjes in mijn plaats, waardoor ik eigenlijk bijzonder weinig moest doen. In anderhalf uur was het anderlechtpakje van mijn Jackman een feit, op 2 grotejongensknopen na.  Die hoop ik dit weekend te vinden op mijn favoriete evenement...  de Vitrine!   Ook op het aankooplijstje: tricot voor een rok voor mij en een kersttenue voor het nestje... Mocht ik daarover dromen in plaats van over mijn gouden medaille op de Olympische Spelen in het hoogspringen (echt en heus, en het ging me nog verbazingwekkend goed af!), ik zou wat rustiger slapen! O ja, het Anderlechtpakje had u nog van me tegoed. En voor wie me nog nooit aan een overlock zag... Wat een bak!

Wederom moet ik mijn trouw lezerspubliek danken. Ik haalde gisteren zomaar eventjes 97 (!!!) pageviews op 1 dag.   Mag ik u toevertrouwen dat ik daar wat week van word? In elk geval: "Dikke merci!" Ik hoop u verder te blijven boeien. The sky is my limit.

Lieve lezer, mijn excuses. Het was niet mijn bedoeling u letterlijk op uw honger te laten zitten en ik begrijp uw aanhoudend gemor. De week is half om en ik heb nog steeds geen weekmenu gepubliceerd. Ok, ik was het vergeten, want het hangt al sinds vrijdag (jaja, ik was vroeg dit keer!) aan de kast... Vanavond ga ik op culinair gebied terug naar grootmoeders tijd...Week van de Smaak, weet u wel... Benieuwd of we daar vergeten groenten voorgeschoteld krijgen... In elk geval, als 't stoofvlees wordt, zal ik moeten kokhalzen, waarvoor nu al mijn excuses... Ik hou u op de hoogte enne... wij eten weer lekkere dingen de komende dagen! Zoenen! Mamasoet

Omdat ik voor de zevenhonderachtennegentigste keer de vraag kreeg waarom ik dan wel vegetariër ben en het eigenlijk beu ben me telkens weer te verantwoorden, heb ik het nobele voornemen met een nieuwe rubriek te starten. Een kookrubriek ! Jaja, u leest het goed. Bereid u voorzichtig voor op een mentale ommezwaai, wees welkom in de wondere wereld der veggiemensen en voel u vrij u (deeltijds) tot deze levensovertuiging te wenden. De recepten zijn telkens voor 1 persoon, dus u kunt zelf vermenigvuldigen naar believen. Omdat ik u niet meteen wil ontmoedigen, starten we met een lage moeilijkheidsgraad (ik zou er 1 ster aan geven), in de sector der granen . Het recept is zo'n knaller, dat zelfs de overtuigde préparéminnende Vlaming ermee te paaien is... 1 Neem een stuutje . De keuze is ruim, maar ik durf te pleiten voor 6-, 7-, of zelfs meergranig brood of voor pompoenpitbrood. Speltbrood smaakt ook, en als u niet zo'n granenliefhebber bent, mag een wit brood ook. 2 Besmeer

Ik weet niet wat het is, maar ik voel me vandaag wat groentjes. Schrik niet, het is er ook echt aan te zien. Of hoe verklaar je anders mijn Kermitgehalte op deze zondagmorgen? Hoedanook, we moeten het er vandaag mee doen. En wat oefenen op de nieuwe variant van de sidecut: de side braids oftewel zijvlecht. Het kan meevallen, maar als ik het zelf doe valt het meer dan eens tegen. Daarom oneindige dank aan Mrie, die het eens gearrangeerd heeft. De volgende stap zijn Pippi Langkousvlechtjes. Even geduld, lieve lezer!

Soms moet ik je opeens zoenen geven, dat gaat gewoon vanzelf. Voordat ik het weet, is het al gebeurd en heb je weer een zoen en nóg een zoen. Moet je maar niet zo lief zijn. Ik kan er niks aan doen! ( Hoera, ik ben weer wakker/Holland)

Donderdag... versletendag. Dat lesgeven gaat echt onder je vel zitten. Een hele dag migraine, dat is toch echt geen cadeau. Maar moeilijk gaat ook en daarom alleen al verdien ik vandaag een duwtje in de rug (en daarna een ticketje richting mijn bed). Op het menu vandaag: Melissa Etheridge! Like the way I do... Omdat ik zo graag wat zou headbangen, maar vandaag even niet. Boxen op maximum, bink op je netvlies... SHAKEN!

Zo nu en dan (lees: om de haverklap!) ben ik voetbalweduwe en voel ik mij verplicht aan mijn pc te klunzen, terwijl Drakenjager oftewel den Anderlecht ziet winnen, oftewel duimt voor les Bleus dan wel voor de eerste ploeg van Brielen, de reserven van Hollebeke of ander lokaal of internationaal talent. Ik klaag niet, beste lezer, maar sta me toe op mijn eigen netspace wat te ventileren. Niet dat ik niet van voetbal hou, maar de uitvinders van het concept Champions League, Jupiler League, Première division en andere met de regelmaat van de klok terugkerende wedstrijdreeksen hadden toch beter hun tong nog eens gedraaid en een tweede keer nagedacht over de familiale gevolgen van deze avondvullende uitvinding. Ik heb het dan nog niet over de game-ontwerpers die de laatste jaren de weinig originele Fifa-reeksen uitbrachten, telkens gevolgd door een cijfer dat simpelweg het jaar van uitgave weergeeft. Maar goed, voetbal dus, en ik ben tot mijn virtueel bestaan  veroordeeld. Verplicht sur

Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, heel veel geduld gevergd en ik heb er enorm voor op mijn tanden moeten bijten, maar met trots kan ik u, beste lezer, meedelen dat mijn sidecut vandaag per-fect is. "Haar watte?" zie ik u denken... Mijn sidecut... mijn kapsel... De linkerkant is perfect geschoren, de rechterkant is voor mijn doen su-per-lang... Ik sta versteld van mijn eigen doorzettingsvermogen, want lang haar is écht mijn ding niet, en die halve carré voelt als extensions, waar ik bevallig mee zwier (indien gevraagd). Dat ik door menig celebrity gekopieerd werd, streelde de voorbije maanden mijn ego... Miley Cyrus bleek snel een fan te zijn, fashionista Rihanna ging braafjes overstag, mijn rolmodel Muriel Scherre ging extreem extreem... übercutie Willow Smith vroeg mama haar half te scheren en Avril Lavigne vond een kleurtje erop nog gepaster. Mijn besluit staat vast: ik neem een patent op mijn sidecut. En ik ben héél erg blij dat mi

Het werd laat gisteren, en toch hoor ik voor 7 uur al geschuifel en zenuwachtig gegiechel in de gang. Hand in hand (!) tippelen ze de kamer binnen. Zou hij gekomen zijn? Mogen ze gaan kijken? Nu? Nee, echt, nu? Ze stommelen de trap af, missen net geen trede, kakelen gespannen en piepen reuzebenieuwd door de glazen deur. Even blijft het stil. Zou hij hen verge... "Waaaaaaaaaauw! Jaaaaaaaaaaaa! Sjieke! Hij is gekoooooooooomen! Joepie!" De tafel staat vol amusement voor de komende uren, dagen, weken... (maanden?) en ze schaterlachen van contentement. Mamasoet en Drakenjager lachen. " Dankjereuzewel , Sint-Maarten!"

Mmm, het ruikt hier lekker: ik kookte zonet voor de komende week. Voor wie nog niet weet wat-ie volgende week te smikken zal hebben, hieronder enkele voorstellen. Ik ga wat rusten... ben eventjes uitgekookt!

"Hoe gaat het met je?" vraagt ze, terwijl ze de samengeharkte herfstbladeren met beide handen in de container schept. Dia's van de voorbije weken walsen door mijn hoofd. Vertel ik haar over het afscheid dat even ondraaglijk als intens was? Over de vrouw die ik bijna een zoen in de nek drukte, net op tijd beseffend dat zij het niet kon zijn? Over het doktersbezoek waarna ik bijna automatisch binnenwipte in het huis dat nu afgesloten was? De zondagen waar ik me nu door worstel? De zaterdagmarkt, waar ik plots mijn weg niet meer vind in het pijnlijke besef dat met 2 toch 3 keer zo fijn is als alleen... Vertel ik haar over de krop in mijn keel, de ijsblok in mijn maag, de weggeslikte zee van tranen die me soms minutenlang misselijk maakt? "Het gaat wel", lieg ik mezelf en de buurvrouw voor. We doen het gaan.

Grote scène in denaldi , maandagavond. Nunoboy had daar een schaalmodel van een Ferrariauto gezien, zo helemaal afgewerkt en tot in de kleinste details nagebouwd. Hij wou hem hebben, en wel onmiddellijk. Dat-ie hem aan de sint zou moeten vragen en nog eventjes geduld zou moeten hebben en dat de sint eigenlijk ook niet alles kan brengen wat je maar wil, leek niet direct door te dringen. Show dus. Bleiten. Trunten. Snotteren. Snikken. Luid , luider, luidst. Maar ik heb niet geplooid. Regels zijn regels. Ik hield voet bij stuk. Straks rij ik nog even naar denaldi...  Een klein extraatje... Ssssshhht!

Vrijdag wordt Istrilènedag ! Joepiedepoepie! Dat zal weer lekker ruiken en dat wordt weer heerlijk schminken. Ik heb nog wel even de tijd om mijn keuze te maken...

De kindjes willen niet slapen, ze zijn oververmoeid. O, contradictio in terminus... Maar goed, ik leg vandaag dus voor u, beste lezer, en voor het nestje een slaapliedje op. Eentje van mijn jeugdidolen, The Cranberries . Wist u trouwens dat die goed zijn voor de blaas? Veenbessen spoelen het binnenwerk. Geniet van de song, maar schrik niet van de intro. Slaap zacht. Of blijf nog eventjes op, net als ik.

Voor wie wat inspiratie wil opdoen... We duiken het schoolsysteem weer in, met alweer een nieuw weekmenu! Smakelijk!

Ik ben weer geïnspireerd. Flavourites.nl, dat is élke keer weer de moeite! Ziehier mijn bronnen:   Vooral de bril vind ik in 1 woord ge-wél-dig. Top.  Misschien toch maar bestellen...

Vandaag wordt de laatste hand gelegd aan de 11 novemberaankopen... Lees: chocola, waterenbloemtjes , speculaas en pickenickjes. O ja, iemand wil hier ook nog graag een volledige Barbiekleerkast met 30 jurkjes, schoentjes en hoedjes en iemand anders een Carsspel. De laatste in het rijtje zegt nog niet veel, en zal dan ook geen 'neen' zeggen tegen een extra puzzeltje. Dat halen we dus nog bij, en dan " zimme verre streke ". En voor u, beste lezer, heb ik dit voorzien: Een filmpje! Nostalgie!

Dan heb je mekaar 10 jaar niet gezien en lijkt het alsof het gisteren was. Dendezen speciaal voor die andere vogel:

Sommige foto's zijn eigenlijk niet voor publicatie. En toch, die hier wou ik u niet onthouden... U moet er wel wat voor over hebben! Volg het stappenplan zorgvuldig, sla geen stap over! Zet eerst dit lied op: 2. Klap mee op een tempo dat vier keer zo hoog ligt als de maat van het lied. "Dam-dam-dam... dam-dam-biedoebiedoebie. 3. Check de foto hieronder en u weet wat ik aan het doen was, samen met Leentjes schoonmoeder...

De fijnste dingen gebeuren als je ze niet verwacht, vandaar... gisteren een spetterende avond gehad met ons Leen. Schlagerfestival , net wat voor mij. Voor wie dit spektakel miste, een nabeschouwing : 1 Luc Steeno is een fijne vent, die het graag net houdt, ook als men hem een pint aanbiedt. 2 Sam Gooris kan niet zingen. En al zeker niet live. Maar hij danst wel, en dat maakt toch iets goed. 3 Paul Severs en zijn danseressen doen een zaal in no time ontploffen. Een krasse zestiger (zeventiger?) met een pruik, stel je voor... ("Dammdammdamm, dammdammbiedoebiedoebie...") 4 Jeugdhelden blijven helden, ook voor dertigers. Bart Kaëll is een machtige vent en met hem zijn repertoire... O, wat was dat genieten en o, wat was het fijn! Zie je hem? En zie je mij? Zoooo dicht! :-)