Doorgaan naar hoofdcontent

Het Anderlechtpakje

Woensdag wordt traditioneel een vruchtbare (halve) dag. Hier werd weer genaaid, eh, geoverlockt. Dat begint te gaan, want het is niet moeilijk, maar ons Fam deed alle moeilijke draaitjes in mijn plaats, waardoor ik eigenlijk bijzonder weinig moest doen. In anderhalf uur was het anderlechtpakje van mijn Jackman een feit, op 2 grotejongensknopen na. 

Die hoop ik dit weekend te vinden op mijn favoriete evenement... 
de Vitrine!


 

Ook op het aankooplijstje: tricot voor een rok voor mij en een kersttenue voor het nestje... Mocht ik daarover dromen in plaats van over mijn gouden medaille op de Olympische Spelen in het hoogspringen (echt en heus, en het ging me nog verbazingwekkend goed af!), ik zou wat rustiger slapen!


O ja, het Anderlechtpakje had u nog van me tegoed.



En voor wie me nog nooit aan een overlock zag...





Wat een bak!









Reacties

  1. Leen20:21

    Heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown10:48

    Voor je het weet heb je je eigen kledinglijn voor snotters op de markt gebracht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. tante Marleen08:35

    Soetkin, DAT zie ik graag. De afwerking zal SUPER zijn

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.
8 reacties
Meer lezen

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...
6 reacties
Meer lezen

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...
10 reacties
Meer lezen