Ja, er wordt gezwoegd deze dagen... in tuinen en plantsoenen, in ijsjesfabrieken, boven barbecuevuren en misschien nog het meest in klaslokalen en studiezalen.
Blij dat ik sinds enkele jaren niet meer het lijdend voorwerp van al het gezwoeg ben, en vanaf de zijlijn mag toekijken, met een bemoedigend woord zo af en toe (en een knalrode of -groene bic in de aanslag).
Zo ook vanmorgen, toen ik enkele uren voor studiejuf mocht spelen. Toezicht bij een proefwerk, het is een vervelend taakje. Saai, monotoon en zonder uitdaging (tenzij ik iemand op spieken zou betrappen, maar ze worden hoe langer hoe sluwer...)
En toch... en toch... Onverwacht brak vanmorgen plots de spanning en actie los, toen ik met mijn hakje in een putje bleef hangen.
Het antwoord is simpel: ik heb een paar nieuwe schoenen verdiend!
Blij dat ik sinds enkele jaren niet meer het lijdend voorwerp van al het gezwoeg ben, en vanaf de zijlijn mag toekijken, met een bemoedigend woord zo af en toe (en een knalrode of -groene bic in de aanslag).
Zo ook vanmorgen, toen ik enkele uren voor studiejuf mocht spelen. Toezicht bij een proefwerk, het is een vervelend taakje. Saai, monotoon en zonder uitdaging (tenzij ik iemand op spieken zou betrappen, maar ze worden hoe langer hoe sluwer...)
En toch... en toch... Onverwacht brak vanmorgen plots de spanning en actie los, toen ik met mijn hakje in een putje bleef hangen.
VERREK! VERDAMMT! WAT NU?!
Het antwoord is simpel: ik heb een paar nieuwe schoenen verdiend!
Reacties
Een reactie posten
Jouw reactie hieronder? GRAAG!