Doorgaan naar hoofdcontent

Een blije start

Wij zijn niet meteen de vlotste starters, hier... maar met wat hulp hier en daar raakten we toch gelanceerd voor wat een veelbelovend schooljaar heet... Het vierde! Het tweede! Het eerste kleuter! En heel veel tweedejaars. Ik wil maar zeggen... uitdagingen genoeg ten huize Het Nest.

En toch is er hier al veel gebeurd de voorbije 13 septemberdagen. Dingen waar een mens al eens een beetje trots op is. Het eerste Geefplein in Ieper, bijvoorbeeld, dat honderden curieuzeneuzen trok. Ik moest de hele tijd mijn gezicht fatsoeneren, was het niet omdat de tranen af en toe in mijn ogen sprongen bij zoveel oprechte en aandoenlijke vrijgevigheid, dan wel omdat mijn mond bijna scheurde van content geglimlach (hij scheurde uiteindelijk wel, maar dan is er Nivea) en gelukkig geronk.
Als ik dan al af en toe een beetje twijfelde over waar het met de wereld naartoe gaat, dan ben ik er nu weer voor de volle 104% van overtuigd dat heel veel mensen het goed met de bol en zijn bewoners voor hebben. Er waren gulle gevers, nieuwsgierige neuzen, ontroerde ontdekkers en blije bloggers...







Met dank aan Luc Dombrecht voor de foto's vanzeneigenst.

De eerste week werd ook nog gekleurd door een gigantisch fijn feestje, waarover heel binnenkort meer...



Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!