Doorgaan naar hoofdcontent

Herfsttype

De herfst start hier altijd wat droevig, maar als we de weemoed ombuigen naar vernieuwd enthousiasme, kan ik alleen maar glimlachen.

Tripte u al eens naar de Rodeberg in de herfst? Het bos kleurt er zo ros dat ik er perfect gecamoufleerd in het landschap opga... En man, het ruikt daar zo lekker. Naar... eh... paddenstoelen!

Nipte u al eens bij Mimi's van een verwenthee, zoeter dan honing en toch fris en fruitig? Het kan tot middernacht in het weekend, en je kiest zelf of je je subtiel, weelderig of luxueus laat verwennen (lees: hoeveel dessertjes er op je verwenbord liggen). Top. Echt, top.

Rommelde u al eens wat in de tuin in het najaar? Mijn rozelaar bloeit nog altijd, in geel en roze. (Duw er uw neus in. Adem diep in en uit. Snuif de laatste restjes zomer op.) Een hele dierentuin ook, plots. Slakken. Spinnen. Een egel. Vraag gerust toegangsgeld, zo u wil.

Sjeesde u al naar zee? Bakte u al pannenkoeken? Pruttelt er al pompoensoep op jouw vuur en haalde je de fleecedekentjes van de zolder?

Geen paniek, er is nog tijd zat. Een hele week!
Waarom hebben we anders herfstvakantie?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...