Doorgaan naar hoofdcontent

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren.

Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt.
Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode. Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.)
Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. (Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!)

Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik niet deelnam aan het blogevenement #boostyourpositivity i.s.m. Activia... Het wringt teveel met mezelf. U zou er ook niet echt vrolijker van geworden zijn, mocht ik het wél gedaan hebben, haha!
En aan al wie er wél aan deelnam: chapeau. Soms wou ik ook eventjes zo volgzaam kunnen zijn. En zoveel energie om alles neer te schrijven.

Om mijn én uw positiviteit te boosten, toch nog een fijne quote:



Reacties

  1. Oh, maar ik begrijp je helemaal! Ik ben eigenlijk ook zo... Mijn eerste reactie was dan ook, 'daar doe ik niet aan mee..'. Maar ik zag er tegelijkertijd een uitdaging in, ik heb nu ook meer tijd (werkloos), en er was een stemmetje ergens ver weg...Dan weet ik dat ik dat moet volgen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi, maar ik lees jou wel, hoor! En ben stiekem jaloers op zoveel structuur en standvastigheid...

      Verwijderen
  2. Ohjee... het is dus een Claeys trek... ik vroeg het me soms af van waar ik het heb... groetjes van je nicht

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik begrijp je eigenlijk wel, hoor. Ik hou er ook absoluut niet van om gecommandeerd te worden (zullen nog overblijfselen zijn van een ver internaat-verleden denk ik), maar ergens diep in mijn hart vond ik dat alle beetjes om de mensen wat positiever in het leven te doen staan, kunnen helpen; peins je niet? Lieve groet

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb je overschot van gelijk in! We gaan voor lachende snoeten. Absoluut!

      Verwijderen
  4. Het ging vooral om leren van en delen met, eigenlijk show the you in you volgens een bepaald thema ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Identiek hetzelfde gevoel gehad! En de finale doorslag om NIET mee te doen: het yoghurtje dat net ietsje 'te spontaan' in de filmpjes aan bod kwam :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Danone, verdorie! Als het nu nog een lokaal bioyoghurtje was geweest... Hihi...

      Verwijderen
    2. En dan worden er lustig recepten gepost met ... Alpro yoghurt. Not kidding. :)

      Verwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...