Doorgaan naar hoofdcontent

Winterkost

We houden hier al 17 jaar dagen zonder vlees, en de laatste tijd komt zelfs mijn jeugd af en toe in de potten roeren, maar ik geef grif toe dat het ene gerechje heel wat lekkerder, nesser en frisser smaakt dan het andere... Salaa is ook maar... eh... salaa.

Ik kan nochtans echt genieten van een hele dag nadenken over wat ik 's avonds zal koken, hoe ik de groenten op smaak zou kunnen brengen en hoeveel dagen ik daar dan van zou kunnen smullen...
Ik moet u teleurstellen: de meeste porties-voor-drie-dagen zijn hier vaak toch al na anderhalve (soms twee) dagen op... Meeproeven zit er niet vaak in... Ik ben een smulpaap en daar ben ik trots op.

Daarnet maakte ik een geweldig lekkere klassieker klaar: hutsepot met gourmetseitan. Dat pruttelt zo lekker, dat smelt in je mond en dat smaakt gewoon zaaalig.


Je kan mij rollen. Echt.

Reacties

  1. Dat moet je mij dan eens vertellen, hoe je dat klaarmaakt die seitan!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 17 jaar: geweldig! Ik kan ook al zeggen: meer dan de helft van mijn leven vegetarisch... en dat vind ik de max!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @Storm: dat is nu eens héél eenvoudig: die gourmetseitan is eigenlijk een makkelijk te versnijden stuk seitan dat behoorlijk dik is. Ik heb hem in plakjes op de hutsepot gelegd en nog even het deksel op de pot gedaan. De rokerige smaak is hélemaal njammie!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!