Doorgaan naar hoofdcontent

4 op een rij


Het is een goeie zaak dat mijn ouders vier kinderen kregen.
In plaats van drie, bedoel ik, voor de rest doet het aantal er niet echt toe.

't Is niet dat wij met ons drieën niet telden, dat niet. Zet mij bij mijn oudste broers en je krijgt een ... eh... geanimeerd gesprek. (Als je lief bent, tenminste. Grootgrondbezitters, kapitalisten en schooljuffrouws, gelieve zich te onthouden. 't Is voor elk van ons beter dat we elkaar niet treffen. En zeker voor uw zelfvertrouwen.)

Maar die derde broer, lees: het vierde kind, die past geweldig goed in de rij. Meer zelfs: die is complementair. Zo complementair zelfs, dat ik durf te stellen dat hij het gezamenlijk verstand van ons drieën verdubbelt, eens hij de ruimte betreedt. En we hadden al zoveel capaciteiten, wij drie samen. Toch alleszins verbaal. (In rekenen, statistiek, optellen en vermenigvuldigen scoorden wij maar matig. Ikzelf zelfs zwak. Ik weet dat Lander en Piethein de maal- en deeltafels wél beheersen, en dat die laatste zelfs met een dubbele boekhouding weg kon, iets wat ik na het vierde jaar opgaf en daarna nog 2 jaar met me meesleepte, domper op mijn algemeen jaartotaal. Wij waren eerder talige mensen, die bij pi eerder aan een taart dachten dan aan een cijferreeks. )

Ik herhaal het dus nog eens: ons Janklaasje dat mag er heus wel wezen. Keigoed in optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen. In cijferen. In statistieken. In betonmassa's berekenen.
Ook de zwaarte van een dak en de dikte van tegels kan hij zomaar uit zijn hoofd bedenken. Hij rekent uit hoeveel tegeltjes er in een zwembad gaan, en hoe ze bewerkt moeten zijn om niet poreus te zijn. Hij kan keigoed rechthoeken, cirkels en vierkanten tekenen. Driedimensionaal, zelfs. In de hoogte, de breedte en de diepte. Hij monteert daar dan massagestralen in en een dikke buis waaruit golven ontstaan. Daarrond kwam een stroomversnelling waarop je zalig kunt drijven en voor de chillers tekende hij een broebelbad voor wel 20 man. Als top of the bill plakte hij nog een glijbaan door het dak en een sauna en stoombad voor wie het graag warm heeft.

Wij mochten zaterdag zijn uitgewerkte schetsen eens uitproberen. In onze zwembroek. In Poperinge.
Zo complementair zijn we wel: hij tekent en wij zwemmen het eens uit.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwénweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!