The simple life

De voorbije dagen kreeg ik van verschillende mensen dezelfde opmerking... "Je hebt het er nogal van genomen, de voorbije weken! Die zomer bleef maar duren!" En zo voelt het ook... Daar waar ik sinds jaar en dag verkondig dat twee maanden vakantie met drie kinders écht niet altijd een cadeau is, heb ik dit jaar het gevoel dat ik nog wel even thuis zou kunnen blijven. Ik zou mijn dagen wel vullen. Met nietsdoen en met reizen. Echt, hé!  De plicht fluistert in de verte. Ik knijp voorlopig een oortje dicht, maar toch moet het er eens van komen... Maar voor we de zomer afsloten, wilden we nog één keer KNALLEN! Een familieweekendje met alles erop en eraan... We dronken de zonnestralen en slurpten gulzig van de golven... Zomer 2016, jij was een toppertje!

In het rijtje '5 dingen die ik leerde van...' naar een idee van Lena Dunham mogen -naast mijn vake en mijn moeke - toch zeker mijn kinders niet ontbreken. De waarheid komt uit een kindermond en niet alle manieren die ze hebben, hebben ze van mij geleerd... Schenk uzelf een theetje in en lees vooral verder... - Als je lang genoeg weinig slaapt, heb je plots minder slaap nodig. Dat diegene die mij eens drie dagen lang 9 uur kan laten slapen zich maar eens meldt. Serieus, hoe lang is dat geleden??? Vroeger sliep ik al eens de klok rond, de voorbije elf jaar kwam ik mijn innerlijke vijand al eens tegen toen ik ergens tussen twee en vijf optjoolde met een bleiter. Geloof me: als je drie jaar na elkaar geen enkele nacht door kunt slapen, ga je in een nieuwe, ongekende modus. Die van de vieze prume . Aan al wie mij ergens tussen 2007 en 2012  courage wenste en bleef zeggen dat het op een dag zou beteren: nog eens sorry dat ik je in je gezicht uitlachte. Ik geloofde je niet. M

Het is godgeklaagd hoeveel pech een mens kan hebben tijdens een citytrip. Ook wij bleven he-le-maal niet gespaard ... Ik vertel er u alles over! Stel u eens even voor... Je kijkt al een hele week uit naar de safety instructions van de stewardessen . Als je op de vertrekdag je kont in de vliegtuigzetel vlijt, je Feeling klaarlegt en je gsm op vliegtuigstand zet, krult je mond zich tot een lach. Je ziet het zitten. Maar ook in de vliegtuigwereld heeft de tijd niet stilgestaan: stewardessen zijn gedegradeerd tot drankjesverkopers en een grappig filmpje met de stem van Ray Cokes vertelt je wat te doen bij een acuut zuurstoftekort... Pech ! Je schuift zo tegen tienen aan het ontbijtbuffet aan. Je bent uitgeslapen, hebt uitgebreid gedoucht en ruikt al heerlijk naar zonnecrème. Het buffet is royaal en is zo gevarieerd dat je de komende vijf dagen élke ochtend iets anders zal kunnen eten. Net op het moment dat je dit bedenkt, merk je dat het laatste spiegeleitje op is en je dus all

Deze zaken trof ik aan op de ochtend na mijn nachtelijke thuiskomst van Madrid. Ik heb ze niet gecensureerd, u krijgt ze rauw op uw talloor . Er lag een gigantische namaakdrol. In de living.   Iemand had een aquarium gemaakt met daarin een maïskorrel . Ik had net bedacht hoe ik de maïskweek wat efficiënter zou organiseren, in een kleiner potje of zo, toen ik nog wat beter keek en door had dat de korrel eigenlijk een kies was. Een melkkies .  Drakenjager had me zomaar eventjes een date geregeld. Met het vriesmannetje. Aan de voordeur. Omdat hij zelf niet kon kiezen wat hij zou bestellen. Echt, hé. Zulke levenskwesties!  Iemand had een kerstkaart uitgestald. Een blauwe met twee schaatsende ijsberen. Ik vond het wel wat hebben en besliste zopas dat hij nog de hele dag mag blijven staan. pee is: Over Madrid komt nog een verslagje. Beloofd!

Tijd voor mijn tweede item in de reeks " Wat leerde ik van..." , naar een idee van Lena Dunham. De vraag stellen is ze beantwoorden, zegt mijn directeur altijd. "Wat heb ik niet van mijn moeke geleerd? " zou een minilijstje zijn. Maar dat was de vraag niet! Wat wél? Ik probeer de highlights eruit te lichten...  There we go! Credits voor de foto: Greetje Van Buggenhout - Probeer overal en ten allen tijde orde in de chaos te scheppen. Dat is heel eenvoudig: berg op wat je uithaalt, laat dus niets slingeren. Geen wasmand, geen schoenen, geen tandenborstel, geen kousen, geen schaar. Niets. Leer dat ook aan je kinderen. Nu ik het zo lees, lijkt het een fluitje van een cent, toch? Op goeie dagen lukt dat al eens aardig, maar op de talrijke slechte dagen (ik zal er geen procent op plakken) regeert de chaos. Lastig, niet eens zo erg voor mezelf, maar voor mijn omgeving. Als zijn die niet veel beter. Jong geleerd... Over Drakenjager zwijg ik als het graf.

De broers Bruno ("Welke Bruno? Bruno van 't geefplein?" "Ja, die Bruno!") en Ivo ("Welke Ivo?" "Ewel, Bruno z'n broere!") van Cirque de la Lune bedachten laatst een nieuwe act waarmee ze op menig feest de temperatuur willen doen stijgen... Na Man werpt Mes, Man eet Fles en het Whonderbaarlijk Fenomeen met legendarische personages als Bill W Bil en Amar Fromazerbeidjan is het nu tijd voor ... (BOEM!PAUKENSLAG!) Tir Canard... een crazy en oplevenendoodgewaagde mengelmoes van een old fashioned schietkraam en vrolijk eendjesvissen... Omdat er nogal wat eendjes nodig bleken en het hele eendjeskraam gevuld moest worden -en naakte eenden tussen ons gezegd en gezwegen ook maar naakte eenden zijn- mochten wij er enkele voorzien van poten, oren en gepaste baadkledij. Tussen zijn tanden door liet Bruno zich nog ontvallen dat het kinky mocht zijn. Eenden voor volwassenen... I kind you not. Ik had dat in een overmoedig moment als activiteit

Een echte verslaving, dat Instagram, zeker nu ik mijn dagen vul met luieren, niksen, zitten, liggen en eten. En lezen, dus! Deze 5 accounts zijn om te gillen: - celestebarber is absoluut een bezoekje waard: zij imiteert op geniale wijze foto's van beroemdheden, zonder filter en zonder ideale belichting... Zelfspot, sterrenspot en lachengierenbrullen. Hi-la-risch. - aydafieldwilliams  is de vrouw van mijn Robbie. (Jaja, stiekem nog altijd een beetje mijn Robbie,  een overblijfsel van mijn Take Thatperiode en zijn daaropvolgende soloavontuur. Ayda hoeft dat eigenlijk niet te weten.) Wie dacht dat Robbie knettergek was, moet Ayda zeker eens bespieden.   Birds of a feather, echt. Supergrappige filmpjes, foto's en quotes! - gordongram ofte Gordon Ramsey himself. Vulemule , beloved husband, topkok, sportfenomeen. Beste vriend van David en Victoria Beckham. Love him. - joolsoliver , vrouw van Jamie. Zwanger van baby 5, ontwerpster van een eigen kinderkledinglijn. Zulke m

Een beetje onvoorbereid (what's new?) trokken we gisteren naar Oostende. Over Theater aan Zee had ik al heel wat gehoord, maar in mijn hoofd was het nog niet erg concreet... De voorbije jaren was ik er niet geraakt, en omdat we dit jaar al de Gevleugdelde Stad in hometown Ieper gemist hadden wegens internationale verplichtingen had Het Nest naar mijn gevoel een theaterachterstand opgelopen. Op naar Oostende, dus! Voor Jack was het heel wat nieuws in één keer... In zijn beleving was het de eerste keer op de trein (de vorige 3 keren was-ie rats vergeten...) en een zware festivalganger was hij de voorbije jaren ook niet. De andere twee juniors trippelden mee, hopend op een ijsje, een wafel of ander lekkers (je moet ze soms een beetje weten te hebben). Het aanbod creativiteit was ruim, origineel en erg kwalitatief (theater Froe Froe in 't kwadraat)... en zo goed als gratis. We konden alle gekochte jetons dus besteden aan local food & drinks, een pluspunt in mijn ogen en i

Ons tripje naar Delft is alweer een kleine  2 weken geleden. Als ik door mijn foto's scroll, is er één die speciaal blijft hangen... Dit wordt ons niet ontnomen: lezen en ademloos het blad omslaan, ver van de dagelijksheid vandaan. Die lezen mogen eenzaam wezen. Zij waren het van kind af aan. Hen wenkt een wereld waar de groten, de tijdelozen, voortbestaan. Tot wie wij kleinen mogen gaan; de enigen die ons nooit verstoten. Ida Gerhardt, Het sterreschip, 1979 Een bankje waarop je niet mag picknicken, maar waar het wel toegestaan is ... te lezen.