Doorgaan naar hoofdcontent

7 foto's, 1 week!

De meeste weken zijn hier hectisch, maar de voorbije kreeg van mij twaalf sterren voor sfeer en gezelligheid...

Op zondag startte het uitwisselingsprogramma met onze partnerschool uit Venray.
In Venray. (Ja gie, in Olland!)

Op woensdag keerden we mét onze partners-voor-een-week/slash/vrienden-voor-het-leven terug naar Ieper en gingen de activiteiten gewoon door, tot vrijdagavond.
Voor zes klassen dertienjarigen. Uit beide landen. Energievreters. Entertainers, topmeiden en dito kerels...

Op vrijdagavond ben ik in half comateuze toestand in de zetel geploft en ik merk dat we ondertussen zaterdagavond zijn. De dag dwaalde voorbij in een mix van zware vermoeidheid en extreem contentement. Ontroering ook, om de mooie vriendschappen en het emotionele afscheid bij veel van onze leerlingen én hun gasten. Ik koester de fijne contacten met onze Nederlandse collega's, en bij het zien van de afscheidstranen van onze jeugd, wist ik zeker: zij doen dit ook...

Niet één uur in de klas, maar zoveel lessen voor het leven!









Hier hoort toch ook wel een uitdrukkelijk dank-je-wel bij.
Danketje, Drakenjager, omdat jij Het Nest dagenlang entertainde.
Danketje, Riet, jij topwijf uit Nederland.
Danketje, Team Olland, voor de zalige voorbereidingen in ons Lyceum
Danketje, Team Venray, voor de fijne tijd, de vrolijke noot en de goeie zorgen.

Mijn tank is weer helemaal vol.
Laat die winter maar komen!



Reacties

  1. Zalig zeg! Maar die hollandse teksten op plakkaatjes! Niet te doen hé

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En nu vind ik het nog spijtiger dat wij geen ollandse gast een warm welkom mochten heten...maar het programma van die andere bende 13-jarigen was ook top, hoor als ik dat zo hoorde :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @storm:ik moet er mss eens een hele post aan wijden :-)
    @victorine: beide circuits bleken een schot in de roos!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...