Er was een tijd waarin ik er mijn monter op vast kon zetten: de herfstvakantie startte met een stevige angine.
Reden: oververmoeidheid.
Oplossing: noenetuksjes.
Dit jaar niet. Mijn keel is kerngezond, maar mijn hoofd niet. Het zit helemaal vol.
Als je het kraantje open zette, ving je een streultje ideeën, voornemens, af te werken plannen, bezorgdheden en bekommernissen in je kopje. (Die laatste twee probeer ik met een grote portie mindfulness te minimaliseren. Dat lukt al eens, af en toe. )
De missie voor de komende acht dagen is dus: een helder kopje.
Op mijn lijf en voor de koffie.
Aaagghh...het is herkenbaar hoor. Ik moet zoveel doen (en ik haat dat hé: 'moeten doen'). Blijven ademen, alles komt goed!
BeantwoordenVerwijderenVergeet niet te genieten, Storm!!!
BeantwoordenVerwijdereninderdaad: blijven ademen...maar misschien toch af en toe een noenetukske doen denk ik dan
BeantwoordenVerwijderen