Doorgaan naar hoofdcontent

My instax mini 8: beginnersgesukkel!

U heeft er een poos op moeten wachten, want het is ondertussen al een kleine maand geleden dat ik u een nieuwe reeks beloofde... Fijne momentjes, vastgelegd met mijn Fuji Instax Mini 8.

't Is niet dat ik nog geen fotootjes nam, maar ik heb toch een beetje moeten wennen aan de (licht)instellingen en de handhave van mijn roze kodaksje.
De tegenvallende resultaten vielen in 2 categorieƫn te sorteren:

1: Te donkere foto's (lees: je zag dat er in de verte iemand iets tofs aan 't doen was, maar wie die toffe gasten waren, was een raadsel, en ze konden net zo goed poedelnaakt of met hun rug naar je zitten of hun middelvinger opsteken, geen mens ging er wat van zeggen.)

2 Onduidelijke foto's (lees: je zag witte tegels met donkere voegen, maar 't konden net zo goed plafondplaten of wandfaiencen zijn, laat staan dat je de familie Demette in de verte zag poseren voor de anniversaire van marraine Marie-Noƫlle. Jammer. En zonde. )

't Is niet dat er in januari niet genieuwjaard, gefeest en getoost werd! Neenee, ik wijt de miserie vooral aan de winter. Donkere dagen, schemerige zaaltjes en slechte binnenverlichting. En dan kan de beginnende hobbyfotografe (yours truly) het wel vergeten.
U zegt? Een tweede poging?
A, neen, hĆ©, dat wil ik niet, want de allereerste (en voorlopig Ć©nige) spelregel die ik mezelf oplegde was dat ik van elk gezellig evenementje maar 1 (ƩƩn) foto zou nemen. Ook als die niet 200 % was.

Opvallend waren ook de verschillende reacties die ik op het toestel kreeg.
Mijn paatje, bijvoorbeeld, kan er nog altijd niet bij waarom iemand in de tijd waarin we leven, met alle technologie en vooruitgang op vlak van multimedia en fotografie, überhaupt nog maar zo'n toestel zou kopen! Hij verklaarde mij nog net niet gek en zijn reactie bij mijn eerste test was ook uiterst twijfelachtig, maar dan vooral zelfs nog omdat hij als ƩƩn van de enigen herkenbaar in beeld kwam :-)
Het toestel bleek wĆ©l een enorm  succes bij twintigers en dertigers, vooral meisjes en dames. De kleur zal er voor een groot stuk tussen zitten, maar de meest gehoorde opmerkingen zijn toch wel: 'waauw, nu gaat het echt wel om een momentopname', 'waauw, en er zit daar geen enkele filter op' en 'waauw, 't is echt iets voor jou'. (Kenners, die dames!)

Ik ben dus nog altijd in de oefenfase...

Maar er is beterschap op komst... beloofd!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat Ʃn kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!