Doorgaan naar hoofdcontent

My instax mini 8: beginnersgesukkel!

U heeft er een poos op moeten wachten, want het is ondertussen al een kleine maand geleden dat ik u een nieuwe reeks beloofde... Fijne momentjes, vastgelegd met mijn Fuji Instax Mini 8.

't Is niet dat ik nog geen fotootjes nam, maar ik heb toch een beetje moeten wennen aan de (licht)instellingen en de handhave van mijn roze kodaksje.
De tegenvallende resultaten vielen in 2 categorieƫn te sorteren:

1: Te donkere foto's (lees: je zag dat er in de verte iemand iets tofs aan 't doen was, maar wie die toffe gasten waren, was een raadsel, en ze konden net zo goed poedelnaakt of met hun rug naar je zitten of hun middelvinger opsteken, geen mens ging er wat van zeggen.)

2 Onduidelijke foto's (lees: je zag witte tegels met donkere voegen, maar 't konden net zo goed plafondplaten of wandfaiencen zijn, laat staan dat je de familie Demette in de verte zag poseren voor de anniversaire van marraine Marie-Noƫlle. Jammer. En zonde. )

't Is niet dat er in januari niet genieuwjaard, gefeest en getoost werd! Neenee, ik wijt de miserie vooral aan de winter. Donkere dagen, schemerige zaaltjes en slechte binnenverlichting. En dan kan de beginnende hobbyfotografe (yours truly) het wel vergeten.
U zegt? Een tweede poging?
A, neen, hĆ©, dat wil ik niet, want de allereerste (en voorlopig Ć©nige) spelregel die ik mezelf oplegde was dat ik van elk gezellig evenementje maar 1 (Ć©Ć©n) foto zou nemen. Ook als die niet 200 % was.

Opvallend waren ook de verschillende reacties die ik op het toestel kreeg.
Mijn paatje, bijvoorbeeld, kan er nog altijd niet bij waarom iemand in de tijd waarin we leven, met alle technologie en vooruitgang op vlak van multimedia en fotografie, Ć¼berhaupt nog maar zo'n toestel zou kopen! Hij verklaarde mij nog net niet gek en zijn reactie bij mijn eerste test was ook uiterst twijfelachtig, maar dan vooral zelfs nog omdat hij als Ć©Ć©n van de enigen herkenbaar in beeld kwam :-)
Het toestel bleek wĆ©l een enorm  succes bij twintigers en dertigers, vooral meisjes en dames. De kleur zal er voor een groot stuk tussen zitten, maar de meest gehoorde opmerkingen zijn toch wel: 'waauw, nu gaat het echt wel om een momentopname', 'waauw, en er zit daar geen enkele filter op' en 'waauw, 't is echt iets voor jou'. (Kenners, die dames!)

Ik ben dus nog altijd in de oefenfase...

Maar er is beterschap op komst... beloofd!


Reacties

Populaire posts van deze blog

Bedankt, verwenner!

De fijnste schoolweek van 't jaar zit erop. Echt. Genoten heb ik. Ge-no-ten. Waarvan? De verwenweek. De watte? De verwĆ©nweek. Het concept is even eenvoudig als geniaal. 1 Schrijf je in. Noteer net en duidelijk je naam. 2 Wacht enkele dagen af. Bijt niet op je nagels. 3 Ontvang een stiekempjestopsecretgeheim briefje in je vakje met daarop de stiekempjestopsecretgeheime naam van de persoon die jij de komende week zal mogen / moeten verwennen. Bij mij was het van mogen , want ik had Mattias Derycke geloot. Ik geef toe, zonder expliciet te zijn en namen te noemen: er lopen onaangenamer typen op ons SVC rond. Zeker als je ze hypothetisch gezien zou moeten verwennen... Ik werd zelf extreem aangenaam verwend, maar tastte tot donderdag nog in het duister over wie die geheime weldoener dan wel was. Dat het een man was, stond vast... Wie denkt er anders aan om mij, geheelonthoudster,  van  een Duvel te bedienen? Maar wie. Wie, o, wie?! Na een aantal fijne attenties voo

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!