Doorgaan naar hoofdcontent

Maak eens je eigen schoolagenda! DIY

Ik wil het nog niet helemaal geweten hebben, maar af en toe doe ik al eens iets wat in de richting gaat van de eerste september... Zo stelden we de riempjes van Jackjes eerste schooltas al bij, checkten we of we al kaftpapier hebben voor de eerste boeken (Neen! We hebben nog NIETS gekaft!) en pasten we alle lelijke witte gymschoenen die we in huis hebben. We zijn dus al een heel klein beetje voorbereid op wat komen gaat, zonder helemaal te overdrijven en te vergeten dat we nog een kleine 2 weken vakantie hebben... ("2 Weken? Dat is de hele duur van mijn zomerverlof", hoor ik mijn broertje zeggen. Yes, it is!)

Eén van de leukste maar meteen ook moeilijkste keuzes bij het begin van het nieuwe werkjaar is telkens weer een goeie, degelijke agenda vinden. Niet dat er geen agenda's te vinden zijn, maar ik ben toch telkens weer betikketakt om de origineelste, kleurrijkste, grappigste of speciaalste uit te kiezen, én hij moet ook nog eens overzichtelijk en handig zijn. De lat ligt elk jaar stukken hoger, de keuze wordt meters beperkter, (en ik word telkens weer zindelijker)...

Dit jaar had ik in juni al enkele toffe exemplaren gezien in de Hema, maar in juni koop ik uit principe geen agenda (je kan niet starten als je nog niet afgesloten hebt, toch?!), in juli vind ik het grote zonde om al aan september te denken en in augustus ben ik elke keer weer zwaar ontgoocheld in wat in de rekken overblijft...
Zo had ik het voorzien en zo kwam het ook dit keer weer uit... maar ik panikeerde niet, want dit jaar had ik een Gepersonaliseerd Agendaplan. (Echt, hé!)

In de webshop van sweet Eva Mouton spotte ik een prachtig poezenschriftje... vanbinnen spinnen en soezen poezen verspreid over de bladzijden, je spot af en toe mijn favoriete cactusjes en er is een fijne afwisseling tussen lijntjes en witruimte voorzien. Ideaal!
Perfect van formaat (niet te dik, niet te dun, niet te maxi en niet te mini) en heel erg knoddig. Ik geef toe dat het liefde op 't eerste gezicht was, veel overtuigingskracht was niet meer nodig, dus de keuze was snel gemaakt en het schriftje belandde een poosje terug in de bus. (Drakenjager vroeg zich hardop af of er geen agenda's genoeg in de verkoop zijn en of het nu echt wel nodig was om zoiets online te bestellen, maar ik haalde mijn befaamde puppyblik en een gefundeerde uitleg over het Gepersonaliseerd Agendaplan boven en hoorde hem daarna niet meer knorren. Hij zag de hoge noodzaak van de aankoop al snel in. ;-)  )


Ik heb het schrift een beetje naar mijn hand gezet om er een agenda van te maken en de bladzijden in maanden, weken en dagen verdeeld. Ik hou ook graag wat ruimte voor belangrijke gegevens over de leerlingen van mijn klas en ik liet enkele blaadjes blanco voor gekribbel op vergaderingen en info voor oudercontacten. Hier en daar vulde ik al iets in: vakanties en vrije dagen, brugdagen, sportdag en excursies, de eerste communie van Jack, het huwelijk van mijn schoonzus en -broer en alle verjaardagen.









Helemaal klaar voor 2017-2018 ben ik nog niet, maar deze beauty doet het toch al een beetje kriebelen!

Reacties

  1. Wree tof! Maar voor mij zou dit niet werken: veel te ingewikkeld met stage (en ik heb de mijne al van juni, foei!)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, foei!
    IK moet ook keuzes maken: wat komt online en wat komt hier? Daar ben ik precies nog niet helemaal uit...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...