Doorgaan naar hoofdcontent

Een boodschap via QR... Janklaas en Elien forever!

 Hei, Janklaas en Elien! Blij dat jullie via de QR-code de weg naar dit plekje gevonden hebben! Jullie zijn ondertussen vast al getrouwd en hebben dat al flink gevierd... 

't Is niet omdat wij er vandaag niet bij mogen zijn, dat we jullie geen warm hart toedragen! We zijn in onze gedachten bij jullie en vieren stiekem met jullie mee!

Dikke piepers voor jullie huwelijk, al zeggen we dat graag op onze eigen manier...  

...met hartjes van Lucie!

...met feestgeblaas van Lynn!

...met een drumshowtje van Jack!

...zonder al te veel complimenten van Nuno!

met een lovesong van Quinn!

Heel veel zoenen op deze dag met een gouden randje! We wensen jullie alle geluk van de wereld toe!

Reacties

  1. Elien14:26

    Lieve Lucie, Lynn, Jack, Nuno, Quinn en Soetkin

    Voor de koddige kusjes,
    de kleurrijke klanken,
    de bonkende beats,
    de grappige gelukwensen,
    de talentvolle tokkels,
    de zoete zangpartij ...

    BEDANKT! ♥️

    En Soetkin ... (roze feest)hoedje af!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een schitterende verrassing! Jullie zijn geweldig! X

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...