Doorgaan naar hoofdcontent

De kip zonder kleren


Nee, ik laat mij er dit keer niet aan vangen. En nee, ik ga me niet met haar vergelijken. En nee, dat hoeft ook helemaal niet en nee, ik voel geen enkele druk op mijn schouders.

Dat ze trots is op haar zwangere buik en er graag mee wil pronken, vind ik compleet aanvaardbaar. Dat ze met haar nieuwe vriend een liefdesbaby wil, lijkt mij niet meer dan normaal. Dat Sébastien op de foto wil met zijn prenatale broertje of zusje, ook goed! En dat ze een startshot voor het babyalbum wil: so be it.

Maar dat ze haar cellullitisvrije billen ,gebruinde met babyolie ingewreven huid en haar gepimpte met maar 3 vingers bedekte borsten tentoonspreidt op de cover van de Story? Dat gaat er bij mij niet in.
Was zij niet diegene die jaren geleden woedend een röntgenfoto van een stel borsten publiceerde en ons ervan probeerde te overtuigen dat het de hare waren? Foto's van voor haar siliconen! En wou net zij niet veel meer privacy op haar strandje in St- Tropez?


Neen, neen en nog eens neen! Je bent géén rolmodel, Vero-fucking- De Kock, ik neem geen voorbeeld aan jouw expositiegedrag en ik voel me niet geïntimideerd. Wij doorsnee vrouwen gaan werken voor de spaarrekening van onze baby, gekleed en zedig (ahum).

 veronique de kock 100pct puur op story cover
Beval maar snel van je luxebaby en ga nog sneller weer aan het werk, liefst met je kleren aan!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!