Doorgaan naar hoofdcontent

Een jumpsoet !



Ik voel mij niet snel op mijn ongemak, maar vanmiddag, toen ik tussen  twaalfjarige chichinini's en hun BMW5-rijdende papa's-met-hemdje-met-polospeler en zonnebankbruine, met gouden (oor)ringen behangen mama's rondsjokte in de BeKult in Roeselare, besefte ik plots dat voor velen façade en schone schijn de standaard is.

Zou Quinn gelukkiger zijn met een polootje dat (hou u vast) 68 euro kost, zonder het matchende effen blauwe rokje (87 euro!) met mini roodwit logootje van ene Tommy die in the Hamptons nu al renteniert omdat het rijke segment van de massa zich aan blauw, wit en rood waagt (en mannen soms knalroze, voor een polo, hé, want dat staat jong)?

Als u al zover gekomen bent in mijn betoog en nog altijd mee bent: het antwoord op deze retorische vraag is NEEN.

En daarom kreeg ze een machtig hippe jumpsuit van haar mamaatje kado. Gewoon, omdat zij geen pronkkleren nodig heeft. Omaatje ging zeggen:

"Ze klidt met e laptje!"

Reacties

  1. Benieuwd hoe die prachtige dochter hier straks zal paraderen met haar nieuwe 'jumpsoet'!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik wil dat ook wel! En dat lijkt me zelfs perfect verdoezelend voor overschotjes ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. lcorn11:06

    @Jos: ik wil er ook al jaren 1tje, maar Soet vindt er geen waar ik in kan jumpen...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!