Doorgaan naar hoofdcontent

Aftiklijst - deel 1

Eind november, dus ik plan een Lijst met Goed Voornemens. Niet allemaal ineens, maar af en toe een beetje. In willekeurige volgorde, en met verschillende gradaties in haalbaarheid.
Een lijst, dus. Daar gaan we.

~ 2014 wordt absoluut het jaar van het gezond(er) leven (zoals in: vroeg naar bed, weinig vet, bewegen met allevier mijn ledematen, veel water drinken, nog meer groentepureetjes en minder light. Enfin, water.)
~ Geduld in al zijn deugden zal me van pas komen. Misschien kan ik al wat oefenen bij het begeleiden der proefwerken van de twee oudsten. De tijd tikt altijd keihard in mijn oor.
~ Ik laat me vast en zeker veel minder vangen aan reclame in al zijn vormen. Dit hangt zeker en vast samen met mijn eerste voornemen, want zo'n rijstpuddinkje van La laitière ziet er op tv toch elke keer nog véél lekkerder uit dan wanneer het uit mijn koelkast komt. Ik maak het eigenlijk beter allemaal zelf, maar dan tikt de tijd weer...
~ Ik laat me al niet snel iets dicteren, maar 2014 belooft voor mij een absoluut topjaar te worden van het Grote Verzet. Tegen opdrachten waar niemand nog naar omkijkt, tegen werk met een hoog nonsensgehalte, tegen gemopper en gezeur over details, en vooral: tegen mensen die mijn karma negatief beïnvloeden. Voorál dat!

Ik voeg nog een -voorlopig- laatste voornemen toe: ik plan minstens evenveel te genieten. Van Het Nest, Drakenjager, de vriendinnen en de vriendjes, kleine gestolen momentjes en héél véél comfort food. Want een mens mag soms ook al eens zondigen. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!