Doorgaan naar hoofdcontent

Verlang-je-rot!

Dat kerst echt míjn tijd van het jaar is, was al langer duidelijk: als kerstkindje ben ik er bijna toe verplicht... Het lijkt alsof er bij het zetten van de kerstboom meteen ook een schakelaar in mij aan gaat, die een soort van kerstvreugde door mijn lijf laat zinderen waardoor alles precies wat beter gaat. Al kunnen het natuurlijk ook wel de uit te delen cadeautjes zijn, of de geur van kaarsjes en groene den.
Ik weet natuurlijk niet wie mijn naam heeft getrokken, maar ik voel me toch wel zo vrij om dit jaar opnieuw mijn verlanglijstje te publiceren... men weet maar nooit wie er meeleest! (En misschien breng ik u ook wel op ideetjes!)

Met stip op één: deze oranje TRIM- telefoon van bij lolalifelines . Omdat oranje zo heerlijk vintage is en ook om te telefoneren, vanzeneigenst.


Ook geweldig fijn zou ik dit hier vinden: een sjakosse met franjes. Zou heerlijk matchen met mijn groene parka. En je kunt er vlechtjes in leggen.


Misschien een atypisch cadeau, maar toch zeker ook wel iets wat heel erg bij me past, deze oranje vuilnisemmer. Oranje, weet u wel... en eh... om elke dag te gebruiken, tiens.



Omdat ons interieur maar niet gepimpt raakt en er altijd wel wat ruimte is voor meer of anders of vrolijker, zou zo'n plaid hier ook zwaar welgekomen zijn. Knuffelen met Jackje, weet u wel... (En trouwens... Lore van Rose Rouge heeft wel meer dat me kan bekoren... Deze praaaachtige staande lamp, bijvoorbeeld, voor mensen met een praaaaachtige portemonnee.
U zegt? Welke kleur? Drie keer raden!

 
 
 
Nu weet ik niet of u House doctor kent... of Leitmotiv... of het behangpapier van Eijffinger... Daar kunt u ook helemaal niets mis mee doen. En weet je wat ik ook helemaal top zou vinden? Een stukje ijstaart, wat verse chocomousse of wereldvrede.

Reacties

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!