Doorgaan naar hoofdcontent

Chaotische orde

Wie denkt dat 3 kinders temmen een opdracht is, leest nu beter niet verder. Gisteren bezochten we de nieuwe woonst van Drakenjagers  neef, die sinds een half jaar samen met zijn eigen drie pagadders, zijn vriendin en haar 5 (v i j f) pagadders in een nieuwsamengesteldgezinshuis ging wonen. Maar man toch, wat een verrassing.
Ik kan zo al zeggen dat ik Tourcoing in de komende zevenenzestig jaar niet als vakantie slash weekendbestemming zou kiezen, laat staan dat ik me er permanent zou vestigen, maar eens de voordeur dicht was, druppelde de stress zo van me af. (Ik had zélf gereden,  met een volgestouwde wagen waarin je 't verschil niet goed kon zien tussen kinders, vent en cadeaus. Helemaal chillywilly langs de grenscontroles in Rekkem, waar tot op de tanden gewapende soldaatjes en donkerblauwe gendarmerie stoer stonden te wezen. Ikke. Pluim op mijn hoed.)
No stress, dus, want dat huis voor 10 bleek zo gestructureerd en doordacht ingericht, dat ik me hier en daar in denikea waande. Van schoenenkasten met 10 namen over kapstokken in gepersonaliseerde kleurtjes en tien haakjes voor evenveel huissleutels tot kamers met netjes naast elkaar opgestelde bureautje, twee per twee en symmetrisch.
Mijn God.
Volledig onder de indruk en geïnspireerd door zoveel orde in de chaos sjeesde ik vanmorgen nog eens naar de stock om curverboxen. Want als zij het met tien kunnen, dan koester ik steeds meer de stille hoop dat het ons vijf op een dag ook helemaal zal lukken...

Reacties

  1. Er is een gulden regel: alles meteen op de juiste plaats.
    Wij kunnen dat soms 1 week. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het zou al mooi zijn mocht alles hier een vaste plaats hebben. NOT.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Check eens de blog van Spurrewubsie!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!