Doorgaan naar hoofdcontent

Septembergetjool

Het zijn héél drukke hobbytijden ten huize Mamasoet...

Sinds augustus traint Nunoboy 2 keer per week én speelt-ie in het weekend nog een match. Leuk voor hem, veel was voor mij. Leve Drakenjager, een prima chauffeur/supporter.
De dochter blijft elke week naar de les woord gaan, en voegde daar vorige week plots een koorrepetitie aan toe.
Little Jack kon niet achterblijven en traint op woensdag... Nog eens: leve Drakenjager!
We kunnen het gelukkig nog wel een beetje plannen (het enige voordeel van 2 auto's ), maar de maandagavond blijkt toch echt wel de hel te zijn... Ik rij dan 3 keer naar Ieper... tussen 16 en 22.15 uur...

Zo laat?
Ja, zo laat...want om 21.30u... start mijn vioolles!

U leest het goed: na 15 jaar ben ik opnieuw begonnen... en ik heb het me nog niet beklaagd!
Een halfuur pure me-time, want als ik speel moet ik me 105% focussen en moet ik die manden strijk wel vergeten... En elke keer ik oefen is 't wéér van dat!

Dus: als je mijn kinders in een niet gestreken T-shirt ziet, weet je: Soet heeft haar les heel goed geleerd!



Reacties

  1. Mo gow seg, dat ik nu niet wist dat jij viool speelt! Goe bezig!! Ik zal vanaf nu altijd aan jou denken als mijn marteling (= les notenleer) op maandagavond om 21u30 gedaan is :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hell, yeah, die notenleer hoef ik gelukkig niet meer over te doen!!! Wat was dat een vervelende kwestie!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!