Doorgaan naar hoofdcontent

18 april

Zolang ik mij kan herinneren, en zelfs al héél lang daarvoor... -85 jaar lang, om precies te zijn- was 18 april een Feestdag, met vlaggen en wimpels, hoofdletter, taart, heel veel gezang en lieve woorden. Een dag waarop we samen waren, rond je hingen en je knuffelden. Elk jaar weer.

En je genoot, mijn God, je genoot zo. Van je nest, dat elk jaar groeide en bloeide. Van samen zijn. Van een chipje en een glaasje , een pater en een kaasje. Van bloemen die zo half april al helemaal bloeiden, van bomen met knappende knoppen en een vers gemaaid gazon. Van blote benen, nagellaktenen, een dutje in je tuin.

Niets van dat, dit jaar. Geen geuren, geen kleuren, geen knoppen. De natuur houdt zich in, het jaar staat even stil. Mijn hart slaat bonzend over.

Geen feest, dit jaar, je bent er niet. De lucht om ons geurt stil.

Of hoor ik jou daar, oma, in het wijsje van de merel?









"Een mooie vogel in de lucht
met pluimen, poten en een vlucht
en alle kleuren van de regenboog..."
T. Vesterin
 


Reacties

  1. Moeke13:18

    Prachtig, Soetkin!
    Oma ziet ons wellicht vanuit haar "koninginnestoel" en ze is zo preus...
    Moeke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. josfien15:13

    "lieve woorden" Mooi!
    Wees gerust, onze ster haalt het kind in haar vast nog vaak naar boven ;)

    Ze leeft heel erg verder in jou hoor, Soet! Dat ben ik zeker!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wedden dat jullie ster nu bij haar op schoot zit? Het kan bijna niet anders...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!