The simple life

Ik maak hier geen woorden aan vuil. Lees het artikel en pas je snelheid aan. Liefst ook op de Poperingseweg, waar ik met mijn Nest voorbij kom gereden. Danketje. Echt, danketje!

Tijdens een verkwikkend tripje met het volledige Nest (u leest het goed: het vol-le-di-ge Nest! Drakenjager incluis!) naar de markt zaterdagvoormiddag, kochten we voor de oudste twee kuikens een vriendenboekje. Vintage! Old school! (Hoewel: de ene was van Spiderman en de andere van Galaxy Park. Tot zover mijn afkeer voor commerciële brol. Soms plooit dit mens ook eens.) Drakenjager en ikzelf hadden er meteen een halve dagtaak bij. Deed u dat al eens, zo'n boekje invullen? Hebt u antwoorden op vragen als " Welke galactische ruimtefiguur ben jij?", "Wat is jouw interplanetair nummer?", "Als je een planeet was, welke was jij dan?"  en meer zulks? Ik dus wel, sinds zaterdag! Ik bespaar u de details, maar neem het gerust van me aan: zo'n nieuw vriendenboekje zet een mens als ik al eens aan het denken. Mijn antwoorden op bovenstaande vragen zijn in volgorde "Spacemama", mijn gsm-nummer en "mars" (dit laatste vooral om culinaire r

Eind november, dus ik plan een Lijst met Goed Voornemens . Niet allemaal ineens, maar af en toe een beetje. In willekeurige volgorde, en met verschillende gradaties in haalbaarheid. Een lijst, dus. Daar gaan we. ~ 2014 wordt absoluut het jaar van het gezond(er) leven (zoals in: vroeg naar bed, weinig vet, bewegen met allevier mijn ledematen, veel water drinken, nog meer groentepureetjes en minder light. Enfin, water.) ~ Geduld in al zijn deugden zal me van pas komen. Misschien kan ik al wat oefenen bij het begeleiden der proefwerken van de twee oudsten. De tijd tikt altijd keihard in mijn oor. ~ Ik laat me vast en zeker veel minder vangen aan reclame in al zijn vormen. Dit hangt zeker en vast samen met mijn eerste voornemen, want zo'n rijstpuddinkje van La laitière ziet er op tv toch elke keer nog véél lekkerder uit dan wanneer het uit mijn koelkast komt. Ik maak het eigenlijk beter allemaal zelf, maar dan tikt de tijd weer... ~ Ik laat me al niet snel iets dicteren, maar 201

Dat ze in de Filipijnen alles moeten krijgen wat voorhanden is, staat als een paal boven water. (Het regende vrijdag bij ons binnen, we dichtten het gat en dat was dat.) Nu lees ik hier en hier al eens een gazet, en blijkt dat lang niet iedereen vindt dat de armsten der armen geholpen moeten worden. Ha neen, als de gemiddelde politicus het goed heeft, wordt niet meer gemord. Er is zelfs geld over op migratie. Alsof er geen vluchtelingen meer zijn. Alsof er geen honger meer is. Kunt u zich dit voorstellen? Ik slaap daar niet van.

Football is life and all the rest is detail Zo is het nog maar net, hier, op zo'n dag waarop les bleus in 90 minuten een droom van 4 jaar moeten waarmaken. De spanning snijdt zoals Jeff Hoeybergs in een halfvol paar borsten. Eh... watte?

"Kijk eens goed, mama", zegt ze, en ze duwt met haar wijsvinger een denkbeeldig putje op het plekje voorhoofd tussen haar ogen, net boven haar neus. "Als ik een woord zeg dat ik écht niet lust, gaat dat plekje hier verkleuren ." Ik zucht en lach en bedenk dat ik dit fantastische kind gebaard heb. En nét voor ik haar met een kwinkslag van antwoord kan dienen, roept ze keihard: "Spruitjes!"

Als ik nu niet meteen de puntjes op de i zet, ga ik vannacht slecht slapen... Natúúrlijk is er nóg een geweldig blogexemplaar dat uw onverdeelde aandacht verdient. Om andere redenen, dat wel. Toen ik daarnet hier Mamavanvijf aanprees, die ik bewonder om wat haar naam al doet vermoeden, moest ik meteen ook denken aan Lilith , met haar Tales from the crib... Manmanman, wat een dame! Die doet wat ik wil doen! Die verloor tientallen kilo's! Die schrijft wat ik wil schrijven! Die is van Vlamertinge EN DIE SCHRIJFT VOOR DE FLAIR! Bij deze... een aanradertje!

De blogster waar ik het meest naar opkijk, is Mamavanvijf , maar dat wist u al. Toen we gisteren op bezoek gingen naar familie over de grens, moest ik even aan haar denken... Het nieuw samengestelde gezin waar we gingen feesten bestaat uit (hou u vast) 8 kinderlijke exemplaren. ACHT! ***Autch! Acht kinderen, dat wil meteen ook zeggen speelgoed voor acht, spelletjes voor acht, kleurgerei voor acht én een Wii... Van een taalbarrière was meteen al geen sprake meer, en ook chocoladecake blijkt een universele vorm van kindergenot! Alleen de jarige werkte een klein beetje tegen: ze wou lekkertjes niet op de foto met Drakenjager, haar peter...

En trouwens... Ik ben klaar voor de herfst. Op De Vitrine kocht ik wat nog in mijn garderobe ontbrak: een paar hertenoorringen. Nu nog een hertenkop voor aan de muur. In pluche, als het even kan.

Terwijl we gezellig naar ons favoriete event in Brugge cruiseten, vertelde ze honderduit. Hoe je 36 en 36 bij je elkaar optelt, bijvoorbeeld, daar bestaat een truukje voor. Welke noten ze nu op haar viool zal spelen en hoe goed ze kon zingen in de muziekles. (Ze demonstreerde het meteen door op geheel gepersonaliseerde wijze mee te brullen met Aerosmiths 'I don't wanna miss a thing') Ik knikte bevestigend en ging mee in haar verhaal. (Dat kan ook niet anders, want als ik eventjes niet attent genoeg op het juiste moment 'mmm' of 'aaah' gromde, stelde ze haar vraag nog eens opnieuw, gevolgd door een aandringend 'hé, mamaatje ?') Toen we net Torhout voorbij waren en ik haar zei uit te kijken naar borden richting Boudewijnpark (want daar zijn we al tig keer geweest!), aarzelde ze even. Ik zag haar denkrimpel groeien en wist dat er wat zou komen... "Mama, je zal het misschien niet zo leuk vinden, maar ik denk toch dat ik geen kleuterjuf of dieren

Als ik dit hier lees, kan ik alleen maar lachen. Hebzucht is van alle tijden. Mocht iemand nog een Maranttruitje over hebben: bel me!