Doorgaan naar hoofdcontent

Secret escape

't Is ondertussen alweer enkele weken geleden, ons tripje naar Parijs.
Achteraf bekeken leek het misschien een beetje op een vlucht uit de realiteit, want die hadden we allebei keihard nodig.
2 Dagen niet hoeven na te denken, behalve dan over de vraag: 'Wat eten we vandaag?' (Geen zorgen, ik toon u straks enkele foto's. 't Was lekker. En veel. )
2 Dagen strollen, en zeker weten dat je op niemands tenen zal trappen, behalve misschien op mekaars, en dan alleen maar in letterlijke zin.
2 Dagen rust in je hoofd.

Er werd ook keihard gevierd, daar bij de Fransozen! De nominatie van Emmy bij de 50 topfinalisten die bij Klasse dingen naar de titel 'Leraar van het jaar 2016', daar hebben we een frisse Koreaanse vruchtencocktail op gedronken in de Boulevard Haussman. Er zaten bizarre bolletjes in, en we waren bijzonder vrolijk toen we die helemaal binnen hadden.
Feest ook om de vondst van 2 paar Birckenstocks. Iets met gauw gevulde kinderhanden. En Galerie Lafayette.

Voelt u ook een mentale dip opkomen? Neem de trein in Lille en je staat er in exact 1 uur.
En ssssssshhht... Zeg niet dat wij het gezegd hebben.

















Reacties

  1. Oh ik wil direct terug naar Parijs (is trouwens ook het plan van de zomer :) )! Een vraagje: namen jullie de 'gewone' trein in Lille of toch de TGV (kwestie van zoveel mogelijk budget over te houden voor Parijs zelf, hé)? Lieve groet, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We zijn met de TGV gegaan, maar we waren idd maar met z'n tweetjes, hé. Met een heel gezin komt dit heel duur uit. Wij betaalden nu een 70 euro heen en terug per persoon... Je kan nu ook via izy, echt spotgoedkoop, maar wel vertrek uit Brussel. Dan betaal je als je op 't goeie moment boekt, een 19 euro per ritje...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh yee, die Birkenstockwinkel, daar moet ik naartoe!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Mutsen

 Er bestaan niet zoveel soorten mannenmutsen. Het enige verzoek was dat het geen vrolijke, kleurrijke muts mocht zijn. Geen knalgeel of knalrood en ook geen hemelsblauw. (Dat kleur het verdriet niet weg zou nemen; we dachten het allebei, maar hielden het in ons hoofd.) Die kleur bleek geen probleem... er bestaan echt niet zoveel soorten mannenmutsen: je vindt grijze mutsen, zwarte, donkerblauwe of combinaties van die 3. Ik kon dus snel kiezen en koos 2 zwarte: een effen en eentje met een patroon. (Dat meer kleur het kiezen niet bemoeilijkt zou hebben, bedacht ik, maar ik zweeg stil.) Toen ik de bestelling aan huis ging leveren, sliep hij. Ik sloop op mijn tippen naar binnen en liet de koop op tafel liggen. Een warme verrassing voor als-ie zijn dag weer zou hernemen. Even passen en dan klaar.  Er zijn weinig maten in mannenmutsen: je trekt ze over je hoofd en dan blijven ze zitten. Toch zeker als je geen verband draagt. Dat had ik even niet meegerekend. We weten dus nog niet of...

Venetiaans blond

Niets is wat het lijkt... Bedankt, Mia!