Doorgaan naar hoofdcontent

Secret escape

't Is ondertussen alweer enkele weken geleden, ons tripje naar Parijs.
Achteraf bekeken leek het misschien een beetje op een vlucht uit de realiteit, want die hadden we allebei keihard nodig.
2 Dagen niet hoeven na te denken, behalve dan over de vraag: 'Wat eten we vandaag?' (Geen zorgen, ik toon u straks enkele foto's. 't Was lekker. En veel. )
2 Dagen strollen, en zeker weten dat je op niemands tenen zal trappen, behalve misschien op mekaars, en dan alleen maar in letterlijke zin.
2 Dagen rust in je hoofd.

Er werd ook keihard gevierd, daar bij de Fransozen! De nominatie van Emmy bij de 50 topfinalisten die bij Klasse dingen naar de titel 'Leraar van het jaar 2016', daar hebben we een frisse Koreaanse vruchtencocktail op gedronken in de Boulevard Haussman. Er zaten bizarre bolletjes in, en we waren bijzonder vrolijk toen we die helemaal binnen hadden.
Feest ook om de vondst van 2 paar Birckenstocks. Iets met gauw gevulde kinderhanden. En Galerie Lafayette.

Voelt u ook een mentale dip opkomen? Neem de trein in Lille en je staat er in exact 1 uur.
En ssssssshhht... Zeg niet dat wij het gezegd hebben.

















Reacties

  1. Oh ik wil direct terug naar Parijs (is trouwens ook het plan van de zomer :) )! Een vraagje: namen jullie de 'gewone' trein in Lille of toch de TGV (kwestie van zoveel mogelijk budget over te houden voor Parijs zelf, hé)? Lieve groet, Els

    BeantwoordenVerwijderen
  2. We zijn met de TGV gegaan, maar we waren idd maar met z'n tweetjes, hé. Met een heel gezin komt dit heel duur uit. Wij betaalden nu een 70 euro heen en terug per persoon... Je kan nu ook via izy, echt spotgoedkoop, maar wel vertrek uit Brussel. Dan betaal je als je op 't goeie moment boekt, een 19 euro per ritje...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh yee, die Birkenstockwinkel, daar moet ik naartoe!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Jouw reactie hieronder? GRAAG!

Populaire posts van deze blog

Thee

Wat zou jij hierover denken, oma? Ik heb het me de voorbije dagen heel vaak afgevraagd... Je troostte me vast met gedachten die door mijn overvolle hoofd niet in me opkwamen. Doe wel en zie niet om.  't Is e scheete in e netzak. 't zin blagoajs. En ik zou gelachen hebben om zoveel wijsheid onder jouw grijze haren. Jij zou een kopje thee gezet hebben en je sneed de flan aan. Ik hapte mijn zorgen weg en jij schonk het kopje nog eens vol.

Stamboom

De oudste zoon moest een stamboom maken. Thuis. Drie generaties: hijzelf met broer en zus, ikzelf en Drakenjager en de grootouders. Allemaal met geboortejaar. En het mocht (moest?) creatief zijn. Wie de oudste zoon een beetje kent, beseft meteen dat het venijn in de staart zat én kan het resultaat voorspellen... De naam van zijn broer en zus kent hij vlot uit het hoofd, zijn ouders weet hij ook vaardig te benoemen en zelfs de derde leeftijd kent hij bij naam. Geboortejaren vond-ie terug op de verjaardagkalender. So far so good. Maar het moest dus creatief zijn. "Haal maar alles uit de kast." Hij dacht dat de juf het letterlijk bedoeld had... Na veel vijven, zessen, zevens en achten kwamen we tot het besluit dat hij netjes namen en geboortejaren zou opschrijven en blaadjes zou knippen en dat ik er dan zo goed en zo kwaad als het ging een boom van zou maken. En ik had nog wat paasdecoratie over, alzodus ... Zo geschiedde. Benieuwd hoeveel punten wij daarvoor ...

Boost mijn positiviteit - not.

Ik weet niet echt of ik ook maar een halve seconde getwijfeld heb. Ik vermoed van niet. Ik huiver van keurslijven, opgelegde thema's, iemand die me zegt wat ik moet doen. Als ik mijn beslissingen van de voorbije vijf jaar (en bij uitbreiding de vijf jaar daarvoor ook nog) bekijk, is de rode draad altijd geweest me door niemand iets te laten dicteren. Ik hou niet van uniformiteit, niet van doen wat iemand zegt omdat hij het zo zegt. Ik hou niet van allemaalhetzelfdedragenwantdatisnudemode . Ik kan er niet mee om. Absoluut niet. (U moest mijn hartslag voelen bij het schrijven van dit bericht: bovengemiddeld, ik jaag me op.) Ik hekel commercialisering, ook. Boeken vol zo-doe-je-het-nog-betertips. ( Is het niet goed, dan? Mag het nog van mij zijn, of moet het echt helemaal naar jouw norm, jouw idee, jouw structuur zijn? Heb jij de waarheid in pacht, dan? Ik wil je idee wel lezen, maar verplicht me alstublieft nergens toe!) Dus aan al wie mij de voorbije maand vroeg waarom ik nie...